ΚΟΚΑΪΝΗ ΣΕ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ

ΠΗΓΗ: http://news247.gr/a/68!102686

Ένας πατέρας έκρυψε κοκαΐνη στην τσάντα του τετράχρονου γιου του, λέγοντάς του ότι είναι ζάχαρη και ο μικρός αποφάσισε να κεράσει τους φίλους του.

Σύμφωνα με την αστυνομία του New Jersey, ο 25χρονος Shaheed Wright έβαλε την κοκαΐνη στην σχολική τσάντα και στις τσέπες του παιδιού, προφανώς επειδή φοβόταν κάποια έφοδο και του έιπε ότι επρόκειτο για γλυκό.

Όταν ο γιος του Wright πήγε σχολείο άρχισε να μοιράζει τη "ζάχαρη" στους συμμαθητές του. Όταν η δασκάλα είδε τα παιδιά πασαλειμμένα με λευκή σκόνη, αμέσως ειδοποίησε την αστυνομία.

Τα παιδιά μεταφέρθηκαν αμέσως στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε ότι ένα παιδί είχε καταπιει κοκαΐνη, αλλά ευτυχώς κανένας από τους μπόμπιρες δεν έπαθε κάτι.

Ο πατέρας, αν μπορούμε να τον πούμε έτσι, κατηγορείται για κατοχή ναρκωτικών, αλλά και για το ότι έθεσε σε κίνδυνο την υγεία μικρών παιδιών. Ο ίδιος ζήτησε ταπεινά συγγνώμη από τους γονείς των παιδιών και κρατείται με εγγύηση 400.000 δολαρίων.

SOS ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΗΝΥΣΗ

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗ:

ΚΑΝΤΙΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

τηλ: 6984374145

e-mail destroyer-36@hotmail.com

WWW.ADESPOTO.GR

ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΚΙΝΗΤΗΣ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑΣ

Το σκάνδαλο των κινητών τηλεφώνων και των κεραιών κινητής τηλεφωνίας, Οι βλάβες στην υγεία μας και τα εμπλεκόμενα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα.

Άρθρο του Χρήστου Γεωργίου
Αναπληρωτή Καθηγητή Βιοχημείας
Τμήμα Βιολογίας
Πανεπιστήμιο Πατρών

Στην Ελλάδα και στις περισσότερες χώρες της ΕΕ το 84% των πολιτών (380 εκατομ.) είναι συνδρομητές σε κάποια εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, για την Ελλάδα αυτό μεταφράζεται σε περίπου 10.500.000 χρήστες σήμερα. Η χώρα μας βρίσκεται στην τέταρτη θέση στην Ευρώπη των «25» με 85 κινητά ανά 100 κατοίκους (το 2002), αφήνοντας πίσω της χώρες όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Είναι ενδεικτικό ότι το 1998 υπήρχαν μόνο 20 κινητά ανά 100 κατοίκους στη χώρα μας. Ο μέσος όρος αριθμού κινητών στην Ευρώπη των «25» είναι 78 ανά 100 κατοίκους. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Ιταλία (91) και ακολουθούν η Σουηδία (89), η Φινλανδία (87), το Λουξεμβούργο (86), και το Ηνωμένο Βασίλειο με την Τσεχία (84). Σήμερα υπάρχουν πάνω από 1,3 δισεκατομμύρια χρήστες παγκοσμίως, και μπορεί κανείς να φανταστεί την ραγδαία αύξηση τους στο άμεσο μέλλον όταν τα ποσοστά τους στις πρώην ανατολικές χώρες και στις πολυπληθέστερες χώρες του πλανήτη Κίνα και Ινδία κυμαίνονται μόνο στο 20-30% του πληθυσμού τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την όλο και πιο μακροχρόνια έκθεση των χρηστών κινητού τηλεφώνου στην βλαπτική ακτινοβολία του, γεγονός που θα επιβεβαιώσει τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων για τις επιπτώσεις της στην υγεία των χρηστών. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σήμερα υπάρχουν τουλάχιστον 15.000 επιστημονικές εργασίες σχετικές με τις βιολογικές επιπτώσεις των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών από κινητά τηλέφωνα, κεραίες, πυλώνες μεταφοράς ρεύματος, φούρνους μικροκυμάτων κ.α., και πολλές από αυτές είναι άκρως ανησυχητικές. Ο πρωτοπόρος στην έρευνα των επιπτώσεων της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων στην υγεία μας Leif Salford, καθηγητής στο Lund University της Σουηδίας, επισημαίνει το κολοσσιαίο σκάνδαλο των κινητών τηλεφώνων, βγάζοντας το ζοφερό συμπέρασμα ότι «η έκθεση [μας] στα μικροκύματά [τους] είναι το μεγαλύτερο βιολογικό πείραμα στο οποίο έχει υποβληθεί ποτέ ο άνθρωπος», και ότι κινδυνεύει άμεσα «να πνιγεί σε μια θάλασσα μικροκυμάτων».

Τα επιστημονικά δεδομένα και τα επιχειρήματα των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας:
Κατά την πορεία της διερεύνησης μακροπρόθεσμων προβλημάτων υγείας, οι μελέτες που καταλήγουν σε θετικό αποτέλεσμα στην πραγματικότητα πιστοποιούν ότι υπάρχουν βιολογικές επιπτώσεις ακόμα κι όταν δεν διευκρινίζεται το πώς συμβαίνουν. Ως μεμονωμένες αυτές οι μελέτες, μπορεί να μην αντιπροσωπεύουν μια ολοκληρωμένη επιστημονική απόδειξη, είναι όμως σημαντικά τμήματα μιας δαιδαλώδους βιολογικής αιτιολογίας, που μπορεί να πάρει χρόνια για να αποκαλυφθεί πλήρως. Υπό αυτή την έννοια, μπορεί να μην υπάρχει πλήρως ολοκληρωμένη απόδειξη ότι π.χ. το τσιγάρο ή η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων προκαλούν καρκίνο, όμως οι έρευνες διαρκώς αποκαλύπτουν επιμέρους σαφείς ενδείξεις και στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι υφίσταται πρόβλημα υγείας. Καθώς η αφανής περίοδος εξέλιξης πολλών μακροχρόνιων ασθενειών κυμαίνεται από 10 έως 40 χρόνια, στην Ελλάδα οι επιπτώσεις των κινητών τηλεφώνων στην υγεία μας θα γίνουν φανερές κυρίως μετά το 2010, επειδή η ευρεία χρήση τους ξεκίνησε στην χώρα μας πριν μια 5ετία περίπου. Οι εταιρείες κατασκευής κινητών τηλεφώνων εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει εναντίον των προϊόντων τους ούτε ένα επιβαρυντικό στοιχείο, θέση που θα μπορούσε να είναι είτε εσκεμμένη παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης ή ανεπαρκής κατανόηση των διαδικασιών της επιστημονικής έρευνας. Η επιλεκτική προσέγγιση των κινδύνων για την υγεία μας από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας και γενικότερα από άλλες εταιρείες παραγωγής επισφαλών προϊόντων, και από τις ουσιαστικά συμπορευόμενες με αυτές εθνικές και διεθνείς υπηρεσίες ελέγχου, ουσιαστικά ωθεί τους πολίτες να συνεχίζουν να εκτίθενται σε τοξικούς παράγοντες ακόμα κι όταν υπάρχουν έρευνες που δείχνουν ότι κινδυνεύει η υγεία τους. Τα κράτη στην καλύτερη περίπτωση φθάνουν μέχρι να συνιστούν στους χρήστες την ‘λελογισμένη’ χρήση των προϊόντων αυτών, θέτοντας και κάποια «όρια ασφαλείας»-άλλοθι, όπως θα δούμε. Η ανθρωποκεντρική προσέγγιση της λύσης αυτού του προβλήματος θα απαιτούσε από τις εταιρείες αυτές να αποδεικνύουν την ασφάλεια των προϊόντων τους πριν τα κράτη τους επιτρέψουν τη διάθεσή τους στους καταναλωτές. Κάτι τέτοιο είναι ουτοπικό για τις οικονομίες της «ελεύθερης αγοράς» των χωρών της ΕΕ.

Βιολογικές επιπτώσεις:
Τα κινητά τηλέφωνα, όπως και οι κεραίες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, οι κεραίες ραδιοτηλεοπτικών σταθμών και οι πυλώνες της ΔΕΗ, εκπέμπουν μια μορφή ακτινοβολίας που εμφανίστηκε στον πλανήτη μας πολύ πρόσφατα (πριν περίπου 100 χρόνια). Κατά συνέπεια, ο οργανισμός του ανθρώπου δεν ανέπτυξε μηχανισμούς προστασίας έναντι αυτής κατά την μακρόχρονη διάρκεια της εξέλιξής του. Το σώμα μας αποτελείται από κύτταρα και όργανα, και η φυσιολογική ανάπτυξή του εξαρτάται από την αρμονική λειτουργία τους. Πολλές σημαντικές λειτουργίες των κυττάρων, όπως του εγκεφάλου μας, στηρίζονται σε ηλεκτρικά ρεύματα ανάλογα αυτών που παράγουν οι ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Είναι λοιπόν προφανές ότι τα κινητά τηλέφωνα και οποιαδήποτε άλλη παρόμοια εξωτερική πηγή ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας αλλοιώνουν τις φυσιολογικές λειτουργίες των κυττάρων και βλάπτουν τον οργανισμό μας. Πρόσφατη μελέτη εξουδετέρωσε το μοναδικό επιχείρημα των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, ότι δηλαδή οι ακτινοβολίες των κινητών τηλεφώνων δεν προκαλούν βιολογικές βλάβες επειδή δεν είναι «ιονίζουσες» (δηλαδή, δεν αλλοιώνουν τα χημικά συστατικά των κυττάρων και των οργανισμών), και ότι το μόνο που θα μπορούσαν να προκαλέσουν είναι «θερμικές επιδράσεις», που όμως είναι αμελητέες με το λίγο ποσό ακτινοβολίας που εκπέμπουν. Η μελέτη βρήκε έναν νέο μηχανισμό πρόκλησης βιολογικών βλαβών από την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων. Μπορεί να αυξήσει δραματικά (έως 11 φορές) τις δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ των συστατικών του σώματός μας, κι επομένως τις φυσιολογικές αλληλεπιδράσεις τους. με συνέπεια καρκινογενέσεις και άλλες σοβαρές βλάβες που θα εκδηλωθούν 10-20 χρόνια αργότερα. Οι βιολογικές βλάβες στον άνθρωπο και στα πειραματόζωα (οι οποίες θα παρουσιαστούν ακολούθως) μπορούν να εξηγηθούν με βάση αυτόν το μηχανισμό. Η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων εκπέμπεται ισόποσα προς όλες τις κατευθύνσεις και απορροφάται κυρίως από τον εγκέφαλό μας. Έρευνες στη Ρωσία το 2000 έδειξαν ότι ο εγκέφαλος απορροφά το 98% και η υπόλοιπη αρκεί για να πραγματοποιηθεί το τηλεφώνημα. Αυτά επιβεβαιώθηκαν και από μια έκθεση της Επιτροπής Περιβαλλοντικής Υγείας της Αγγλίας, που συμπέρανε ότι το «20-80% της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων απορροφάται άμεσα από το κεφάλι του χρήστη», και ότι η «έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων επί μερικά λεπτά μπορεί να μετασχηματίσει έναν όγκο από 5% σε 95% καρκινικό». Η ακτινοβολία ενός κινητού τηλεφώνου διεισδύει πιο βαθιά στον εγκέφαλο ενός 5χρονου και 10χρονου παιδιού απ’ ό,τι ενός ενήλικα. Ενδεικτικά, από το 1998 ήταν γνωστό ότι οι συστηματικοί χρήστες παρουσιάζουν κούραση, πονοκεφάλους, αίσθηση καψίματος στο δέρμα κ.α. Οι επιπτώσεις όμως είναι πολύ πιο σοβαρές (μέχρι και καρκινογενέσεις), όπως δείχνουν οι ακόλουθες έρευνες.

Βλάβες στο DNA, στα έμβρυα και στην αναπαραγωγή:
Το σώμα μας αποτελείται από 50.000 τρισεκατομμύρια κύτταρα και δημιουργεί 1 δισεκατομμύριο νέα κύτταρα κάθε ώρα. Το αν αυτά τα κύτταρα θα είναι φυσιολογικά ή καρκινογόνα εξαρτάται και από το αν είναι κατεστραμμένο το DNA τους. Στις ΗΠΑ, ο Δρ. Henry Lai από το Πανεπιστήμιο Ουάσινγκτον διαπίστωσε καταστροφή του DNA μετά από έκθεση ποντικού σε ποσότητα ακτινοβολίας κινητου τηλεφώνου πιο κάτω ακόμα και από το «ασφαλές» επίπεδο έκθεσης (SAR ή Ειδικός Ρυθμός Απορρόφησης, βλέπε σχετικά παρακάτω) που ισχύει στις ΗΠΑ. Αυτό επιβεβαιώθηκε και από έρευνα του Δρ. Phillips και συνεργατών του, που διαπίστωσαν καταστροφή του DNA σε κύτταρα μετά από 24ωρη έκθεση σε χαμηλής έντασης ακτινοβολία μέχρι και 666 φορές χαμηλότερη από το θεσπισθέν επίσημο όριο έκθεσής μας. Η καταστροφή του DNA από την ακτινοβολία του κινητού τηλεφώνου μπορεί να οδηγήσει σε βλαβερές μεταλλάξεις στα γονίδια, που μεταφέρονται από γενεά σε γενεά. Αυτό το παρατήρησαν οι Δρ. Magras και Xenos σε ποντίκια που παρουσίασαν μόνιμη στειρότητα μετά από έκθεση επί 5 γενεές σε ακτινοβολία ισόποση με αυτή που εκτίθενται οι χρήστες κινητών και ζουν κοντά σε κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Αξίζει δε να σημειωθεί ότι το ποσό της ακτινοβολίας στο οποίο εκτέθηκαν τα ποντίκια ήταν 500 φορές χαμηλότερο από το μέγιστο επιτρεπτό όριο έκθεσης του ανθρώπου σήμερα. Άλλες μελέτες σε εγκυμονούντα ποντίκια έδειξαν ότι η μακροχρόνια έκθεση στην ακτινοβολία των κινητών επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί επίσης στα κοτόπουλα και τις φρουτόμυγες. Το 1997, ερευνητές του Καθολικού Πανεπιστήμιου των ΗΠΑ έκθεσαν 3.000 έμβρυα όρνιθας σε ακτινοβολία ανάλογη με αυτή που εκπέμπουν τα κινητά τηλέφωνα, και διαπίστωσαν αύξηση νευρωνικών βλαβών κατά 2,5 φορές. Οι βρεφικές ανωμαλίες είναι το βασικό αίτιο της βρεφικής θνησιμότητας στον Δυτικό κόσμο, με υπεύθυνες κυρίως την ανεγκεφαλίτιδα και την δισχιδή ράχη. Είναι ανωμαλίες του φυσιολογικού κλεισίματος του νευρικού σωλήνα (στο έμβρυο 4 εβδομάδων) και αποτελούν δυσμορφίες του νωτιαίου μυελού και του αναπτυσσόμενου εγκεφάλου. Επομένως, η ακτινοβολία του κινητού τηλεφώνου μπορεί να προκαλέσει τέτοιες ανωμαλίες σε χρήστες π.χ. έγκυες γυναίκες.

Βλάβες στον εγκέφαλο και πρόκληση καλοήθων και κακοήθων όγκων:
Η χρήση κινητού τηλεφώνου για πάνω από 10 χρόνια αυξάνει 4 φορές τον κίνδυνο ανάπτυξης ακουστικού νευρώματος στο ακουστικό νεύρο του αυτιού. Το ακουστικό νεύρωμα μπορεί να προκαλέσει βλάβες στον εγκέφαλο και να εξελιχθεί σε καρκίνο. Οι όγκοι του ακουστικού νευρώματος αναπτύσσονται πιο συχνά στην πλευρά του εγκεφάλου (πίσω από το αυτί) που τοποθετεί ο χρήστης το κινητό τηλέφωνο, και ο κίνδυνος αυξάνει με την αύξηση της συχνότητας και της διάρκειας χρήσης του κινητού. Κίνδυνο ανάπτυξης εγκεφαλικών όγκων επίσης διατρέχουν και οι χρήστες ασύρματων τηλεφώνων (ντεκ). Οι συχνοί χρήστες κινητού τηλεφώνου παρουσιάζουν επίσης μείωση της αντικαρκινικής ορμόνης μελατονίνη, γεγονός που συσχετίστηκε με αύξηση κατά 2,5 φορές της συχνότητας εμφάνισης καρκίνου στον εγκέφαλο. Επιτάχυνση της καρκινογένεσης διαπιστώθηκε σε λευχαιμικά κύτταρα μετά από έκθεσή τους σε ακτινοβολία 1 μιλιβαττ (τα κινητά τηλέφωνα εκπέμπουν και 5 φορές πιο πάνω), ενώ διπλάσιο ποσοστό ανάπτυξης καρκίνου μετρήθηκε σε ποντίκια που εκτέθηκαν επί ενάμυσι χρόνο σε ανάλογη ακτινοβολία.

Βλάβες στον αιματο-εγκεφαλικό φραγμό:
Το 2002, έρευνες του καθηγητή Darius Leszcynski της Υπηρεσίας Ασφαλείας από Ακτινοβολίες και Πυρηνικά της Φιλανδίας, έδειξαν για πρώτη φορά στον άνθρωπο ότι τα κινητά τηλέφωνα ενεργοποιούν εκατοντάδες πρωτεϊνών σε κύτταρα αρτηριών με αποτέλεσμα την υπολειτουργία του αιματο-εγκεφαλικού φραγμού και την είσοδο σε αυτόν τοξικών ουσιών. Ανάλογα αποτελέσματα είχαν δείξει και άλλες προηγηθείσες μελέτες. Η αδιαμφισβήτητη σχέση μεταξύ βλάβης στον εγκέφαλο και της ακτινοβολίας κινητού τηλεφώνου δείχθηκε σε ποντικούς από τον καθηγητή Νευροχειρουργικής Leif Salford, στο Πανεπιστήμιο Lund της Σουηδίας. Έδειξε ότι ακτινοβολία 16.000 φορές χαμηλότερη από το «αβλαβές» επίσημο όριο έκθεσης του ανθρώπου προκαλεί διαρροή πρωτεϊνών μέσα από τον αιματο-εγκεφαλικό φραγμό σε πάνω από το 50% των ποντικών. Ο εκτεθειμένος εγκέφαλος είναι διάσπαρτος με μαύρες κηλίδες από τις πρωτεΐνες που έχουν διαρρεύσει από τα γειτονικά αιμοφόρα αγγεία, και επίσης δείχνει σημάδια σημαντικών νευρωνικών βλαβών. Επομένως, ακόμα και ένα άτομο που βρίσκεται κοντά σε κάποιο χρήστη κινητού τηλεφώνου ή μακρυά από μια κεραία μπορεί να επηρεαστεί από την ακτινοβολία τους.

Άλλες βλάβες, προβλήματα στην ακοή και την όραση:
Τα συνήθη συμπτώματα που σχετίζονται με προβλήματα ακοής είναι η προσωρινή μείωσή της, ζαλάδες, ναυτία, προβλήματα ισορροπίας, καθώς και οξείς πόνοι, αίσθηση θέρμανσης και καψίματος στο αυτί. Στα προβλήματα στο μάτι περιλαμβάνονται ο περιοδικός ακούσιος σπασμός (το γνωστό τικ), το τρεμόπαιγμα, η θολή όραση, και ως πιο ακραίες οι αιμορραγίες και η τύφλωση. Αυτά επιβεβαιώνονται από έρευνες του φημισμένου νοσοκομείου Karolinska της Σουηδίας, καθώς και από τον καθηγητή Henry Kues του πανεπιστημίου John Hopkins των ΗΠΑ, που μετά από 15ετή έρευνα βρήκε ότι η ακτινοβολία των κινητών καταστρέφει τα ενδοθηλιακά κύτταρα του κερατοειδή χιτώνα και τα φωτοκύτταρα του αμφιβληστροειδή χιτώνα.

Διαταραχές ύπνου, πονοκέφαλοι, ημικρανίες:
Η ακτινοβολία προκαλεί μέχρι και διαταραχές στα αρχικά στάδια ύπνου σε άτομα που χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο λίγο πριν κοιμηθούν, όπως έδειξε μελέτη των ερευνητών Alexander Borbely και Peter Ackerman του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης. Η καταστροφή του αιματο-εγκεφαλικού φραγμού μπορεί επίσης να προκαλέσει πονοκεφάλους, αίσθημα κούρασης, προβλήματα ύπνου, κάτι που επιβεβαιώνει σουηδική μελέτη σε χρήστες κινητού για πάνω από 15 λεπτά, και μια περιπτωσιολογική έρευνα ανάλυσης των συμπτωμάτων 3.000 χρηστών. Το πιο συχνό παράπονο αυτών των χρηστών (του 38%) ήταν οι πονοκέφαλοι (ήπιοι, αυξομειούμενοι, οξείς) και οι ημικρανίες. Συσχέτιση μεταξύ εμφάνισης πονοκεφάλων και βλάβης του αιματο-εγκεφαλικού φραγμού έχει δειχθεί και από άλλες δημοσιευμένες έρευνες.

Νευροεκφυλιστικές ασθένειες:
Σουηδική μελέτη αποκάλυψε το ενδεχόμενο πρόκλησης της ασθένειας Alzheimer, μια γαλλική μελέτη έδειξε την εμφάνιση συμπτωμάτων της ασθένειας Alzheimer σε ποντικούς και μια αμερικάνικη μελέτη σε ποντίκια διαπίστωσε απώλεια της βραχύβιας μνήμης και μαθησιακά προβλήματα μετά από 45λεπτη έκθεση στην ακτινοβολία. Αύξηση της αρτηριακής πίεσης: Έρευνα του νευρολόγου Δρ. Stefan Braune και συνεργατών του το 1998 στο Freiburg της Γερμανίας, χρηματοδοτηθείσα από την Deutsche Telecom, έδειξε ότι η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων προκαλεί αύξηση της πίεσης του αίματος. Οι ερευνητές τοποθέτησαν κινητό τηλέφωνο στην δεξιά πλευρά του κεφαλιού 10 εθελοντών και το λειτουργούσαν εν αγνοία τους με τηλεκοντρόλ. Κάθε φορά που ενεργοποιείτο το κινητό ανέβαινε η πίεση του αίματος των εθελοντών κατά περίου 1 μονάδα (5-10 mm Hg), πιθανώς διότι η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία του δημιουργούσε συστολή στις αρτηρίες του αίματος. Αυτή η αύξηση θα μπορούσε να προκαλέσει καρδιακή προσβολή σε κάποιον με σοβαρά καρδιαγγειακά προβλήματα (π.χ. ανεύρισμα).

Βιολογικές βλάβες στα παιδιά:
Από το 1997, αυστραλιανή μελέτη συμπέραινε ότι τα παιδιά απορροφούν ακτινοβολίες μικροκυμάτων σε ρυθμό 3,3 φορές μεγαλύτερο από τους ενήλικες. Στην Μεγάλη Βρετανία το 2000, μια έκθεση κρατικής επιτροπής Independent Expert Group on Mobile Phones, γνωστή και ως «Έκθεση Stewart», επισήμαινε την ανησυχία της για τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων στα παιδιά λόγω του ότι το νευρικό σύστημά τους είναι υπό ανάπτυξη. Επιπλέον, τα οστά του κρανίου τους είναι λεπτότερα από των ενήλικων και επομένως επιτρέπουν την απορρόφηση περισσότερης ακτινοβολίας από τον εγκέφαλο. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληγε και βρετανική ερευνητική ομάδα για παιδιά κάτω των 16 ετών. Θα πρέπει να συνεκτιμηθεί επίσης, ότι το αμυντικό ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών -που η αποτελεσματικότητά του αποδομείται από την ακτινοβολία του κινητού τηλεφώνου- είναι λιγότερο ανεπτυγμένο από αυτό ενός ενήλικα, και επομένως αδυνατεί να αντιμετωπίζει τα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από μακροχρόνια έκθεση σε τέτοια ακτινοβολία. Η Έκθεση Stewart συνιστά ότι «η ευρέως διαδεδομένη χρήση κινητών από παιδιά θα πρέπει να αποθαρρύνεται. Επίσης, δεν θα πρέπει να διαφημίζεται από τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας η χρήση κινητών από παιδιά».” Παράλληλα, ο Υπουργός Παιδείας της Αγγλίας το 2000 ζήτησε από τα σχολεία να περιορίσουν τη χρήση κινητών τηλεφώνων σε παιδιά μέχρι 16 ετών και να εξασφαλίσουν ότι οι παρακείμενες κεραίες κινητής τηλεφωνίας δεν εκπέμπουν «ισχυρής έντασης ακτινοβολία» στον σχολικό χώρο. Παρόμοιες πολιτικά συγκρατημένες επιφυλάξεις για την χρήση κινητών από παιδιά διατυπώθηκαν το 2001 από την γαλλική κυβέρνηση και από το γερμανικό Ινστιτούτο Οικολογίας. Τέτοια ημίμετρα είχαν το αντίθετο αποτέλεσμα: να αυξηθεί η χρήση κινητών από τα αγγλόπαιδα από 25% το 1999 στο 64% μόνο μέσα σε ένα χρόνο. Οι ανησυχίες από την έκθεση των παιδιών στην ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων βασίζονται σε συγκεκριμένες ερευνητικές μελέτες. Κατ’ αρχάς, μελέτες του καθηγητή Om Gandhi από το Πανεπιστήμιο της πολιτείας Utah των ΗΠΑ, έδειξαν ότι η τρέχουσα μέθοδος μέτρησης του «ασφαλούς» ορίου μέγιστης έκθεσης στην ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων (βλέπε σχετική ενότητα κατωτέρω) χρησιμοποιεί ψεύτικα κεφάλια ενήλικα, πολύ μεγαλύτερα από ενός παιδιού, που σημαίνει ότι το μέγιστο καθιεροθέν «ασφαλές» όριο (SAR) απορροφούμενης ακτινοβολίας δεν προσδιορίστηκε και δεν ισχύει για τα παιδιά. Ο Δρ. Gerard Hyland, ειδικός στις ακτινοβολίες χαμηλής στάθμης και σύμβουλος της βρετανικής κυβέρνησης στα κινητά τηλέφωνα, σημειώνει ότι «η ακτινοβολία είναι γνωστό ότι επιδρά στα εγκεφαλικά κύματα, και τα παιδιά είναι ιδιαιτέρως ευάλωτα…Οι κύριες επιδράσεις είναι νευρολογικές, προκαλώντας πονοκεφάλους, απώλεια μνήμης και διαταραχές ύπνου». Ακόμα κι ένα τηλεφώνημα διάρκειας 2 λεπτών μπορεί να αλλοιώσει την ηλεκτρική δραστηριότητα του παιδικού εγκεφάλου μέχρι και 1 ώρα αργότερα. Τέτοια αλλοίωση μπορεί να προξενήσει ψυχιατρικά και συμπεριφορικά προβλήματα και βλάβες στην μαθησιακή ικανότητα. Κατά τον Δρ. Hyland, «η αλλοίωση των εγκεφαλικών κυμάτων μπορεί να προκαλέσει απώλεια συγκέντρωσης και μνήμης, και επιθετική συμπεριφορά». Ανάλογες επιπτώσεις είχαν διαπιστωθεί το 1996 και σε παιδιά που ζουν κοντά σε ραδιοσταθμούς: παρουσιάζουν χαμηλή μνήμη και χαμηλά αντανακλαστικά και νευρομυϊκή αντοχή. Τον ίδιο χρόνο, διαπιστώθηκε σημαντική ελάττωση της οπτικής αντίδρασης και μειωμένη μνημονική λειτουργία σε παιδιά που εκτίθενται σε ένταση ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας μέχρι και 40 χαμηλότερη από το ανώτατο όριο (SAR) των ΗΠΑ. Οι επιπτώσεις της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων και άλλων πηγών παρόμοιας (μη ιονίζουσας) ακτινοβολίας στα παιδιά μπορεί να είναι ακόμα πιο σοβαρές. Μελέτες του καθηγητή Leif Salford του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Lund της Σουηδίας έδειξαν ότι η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων θα μπορούσε να καταστρέψει εγκεφαλικά κύτταρα σε νέους ανθρώπους και να οδηγήσει στην πρώιμη εμφάνιση ασθενειών όπως του Alzheimer. Διαπίστωσε νέκρωση εγκεφαλικών κυττάρων σε νεαρούς ποντικούς ηλικίας 12-26 εβδομάδων, που τα νευρικά τους κύτταρα βρίσκονται σε στάδιο ανάπτυξης ανάλογο με αυτό των εφήβων και των μικρών παιδιών. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να συσχετιστούν με τον αυξημένο βαθμό λευχαιμίας (διπλάσιο) και θνησιμότητας που παρατηρήθηκαν από το 1996 σε παιδιά που ζούσαν κοντά σε τηλεοπτικές κεραίες, δηλαδή που εκτίθενται σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία AM-FM έντασης μέχρι και 8000 φορές χαμηλότερη από το επίσημο επιτρεπτό όριο (SAR) των ΗΠΑ. Τα αυξημένα ποσοστά λευχαιμίας επιβεβαιώθηκαν 2 χρόνια αργότερα και σε παιδιά που ζούσαν μέχρι και 6 χιλιόμετρα από ραδιοφωνικoύς σταθμούς.

Εμπόδια των εταιρειών κατασκευής κινητών τηλεφώνων σε ερευνητές:
Το 1991, η Motorola χρηματοδότησε έρευνα των βιοχημικών Jerry Phillips και Ross Adey για τις επιπτώσεις της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων στην υγεία μας. Σύμφωνα με καταγγελία του Phillips, η εταιρεία τους ασκούσε πιέσεις να παραποιήσουν και να μην αποκαλύψουν τα αποτελέσματα των ερευνών τους, π.χ., ότι η ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων καταστρέφει το γενετικό υλικό (το DNA) των ποντικών. Όταν βέβαια δεν συμμορφώθηκαν με τις υποδείξεις διεκόπη η χρηματοδότηση της έρευνάς τους. Η πιο κραυγαλέα περίπτωση παρεμπόδισης ερευνών από τις εταιρείες κατασκευής κινητών τηλεφώνων αφορά τον επιδημιολόγο Δρ. George Carlo. Διετέλεσε διευθυντής (1993-2001) του ερευνητικού προγράμματος Wireless Technology Research (WTR) για τις επιδράσεις των κινητών τηλεφώνων στον άνθρωπο. Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε με 28 εκατομ. δολάρια από εταιρείες κατασκευής κινητών τηλεφώνων και διεξήχθη μέχρι το 1998, ένα χρόνο πριν ορίσει η ΕΕ το ανώτατο όριο (SAR) απορροφούμενης ακτινοβολίας στα 2 βαττ/κιλό ιστού. Η έρευνα αυτή έδειξε αναμφισβήτητη συσχέτιση μεταξύ της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων και της ανάπτυξης καρκίνου στον χρήστη τους. Ο Δρ. Carlo συμπέρανε ότι αυτού του είδους οι ακτινοβολίες ενδέχεται να προκαλούν γενετικές βλάβες, σημειώνοντας ότι «δεν είναι πλέον σωστό να ισχυρίζονται οι εταιρείες κατασκευής κινητών τηλεφώνων ότι τα προϊόντα τους είναι ασφαλή». Στις 07-10-1999 ο Δρ. Carlo, ως πρόεδρος της WTR, ενημέρωσε την γνωστή εταιρία κατασκευής κινητών τηλεφώνων AT&T ότι η πιθανότητα εμφάνισης σπάνιων νευροεπιθηλιακών όγκων και όγκων ακουστικού νευρώματος (acoustic neuroma) του εγκεφάλου στους πάνω από 6 χρόνια χρήστες κινητών τηλεφώνων ήταν υπερδιπλάσια απ’ ό,τι στους μη χρήστες, και ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των εγκεφαλικών όγκων που αναπτύσσονται στην δεξιά πλευρά του κρανίου και της χρήσης του κινητού τηλεφώνου στην ίδια πλευρά του. Όπως δήλωσε τον ίδιο χρόνο, «Οι εταιρείες δαπανούν εκατομμύρια δολάρια για να με δυσφημούν γιατί δεν τους άρεσε ό,τι τους είπα...Δείχνουν προκλητική αδιαφορία για τους χρήστες κινητών τηλεφώνων». Ο Δρ. Carlo έστειλε επίσης επιστολές σε αμερικάνους βουλευτές, προειδοποιώντας ότι η ακτινοβολία κινητών τηλεφώνων προκαλεί καταστροφή του DNA των κυττάρων του αίματος του ανθρώπου (και τη δημιουργία μικροπυρήνων), που σημαίνει ότι μπορούν να μετεξελιχθούν σε καρκινικά. Μετά από ανασκόπιση των ευρημάτων 75 μελετών για τη σχέση της ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων με καρκίνο εγκεφάλου, ο Δρ. Carlo συμπέρανε ότι υπάρχουν «βάσιμα ερωτηματικά για την ασφάλεια» χρήσης τους, που δείχνουν ότι οι περί του αντιθέτου ισχυρισμοί των κατασκευαστών τους είναι ανυπόστατοι. Τα αποτελέσματα των ερευνών του ο Δρ. Carlo τα έχει αποκαλύψει και σε βιβλίο του που έγραψε μετά την απόλυση του από το ερευνητικό πρόγραμμα, το 2001.

Έμμεση αποδοχή της επικινδυνότητα των κινητών τηλεφώνων από τις εταιρείες κατασκευής τους:
Τους πιθανούς κινδύνους υγείας από την χρήση των κινητών τηλεφώνων τους αποδέχονται έμεσα και οι ίδιες οι κατασκευάστριες εταιρείες. Αυτό φαίνεται από το ότι ορισμένες πατέντες για τα κινητά τους σχεδιάστηκαν να προσφέρουν προστασία στον χρήστη από την εκπεμπόμενη ακτινοβολία τους. Για παράδειγμα, μια πατέντα της Nokia (κατατέθηκε στις 28-07-1998) αναφέρει τα εξής: «Έχει υποστηριχθεί ότι η ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων προκαλεί αλλαγές στην ηλεκτρική κατάσταση -στην ιοντική ισορροπία- των νευρικών κυττάρων. Μια διαρκής και εστιασμένη έκθεση στην ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων έχει υποστηριχθεί ότι αδυνατίζει τις στρώσεις μυελίνης των νευρικών κυττάρων, και τελικά οδηγεί σε εξασθένιση της ακουστικής ικανότητας, σε ιλίγγους κ.λπ. Έχει προταθεί ότι η ακτινοβολία ραδιοσυχνοτήτων μπορεί να διεγείρει υπερπαραγωγή των υποστηρικτικών κυττάρων του νευρικού συστήματος, και στην χειρότερη περίπτωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη κακοήθων όγκων όπως π.χ. γλοιώματος». Η Motorola, η Ericsson και άλλοι κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων έχουν καταθέσει παρόμοιες πατέντες. Οι εταιρείες αυτές αντιδρούν ακόμα και σε κάθε απόπειρα μερικής αντιμετώπισής του προβλήματος από εταιρίες άλλων προϊόντων. Ενδεικτικά, το 2002 η γνωστή φίρμα Levi's επρόκειτο να κυκλοφορήσει ένα μπουφάν με ειδική τσέπη για κινητό τηλέφωνο, που θα προφύλασσε τον χρήστη από την ακτινοβολία του. Αναγκάστηκε να υποχωρήσει μετά από σφοδρές αντιδράσεις των εταιριών κατασκευής κινητών τηλεφώνων, που δεν ήθελαν να φανεί ότι υπάρχει πρόβλημα επικινδυνότητας των κινητών, και αφετέρου διότι θέλουν οι ίδιες κάποια στιγμή να καρπωθούν τα κέρδη για πιο ασφαλή τηλέφωνα, κατοχυρώνοντάς τα με σχετικές πατέντες. Βέβαια, οι κατασκευαστικές εταιρείες θα αντιμετώπιζαν νομικά προβλήματα αν ξεκινούσαν να πωλούν κινητά τηλέφωνα με εσωτερική προστασία για την ακτινοβολία τους. Θα ήταν σαν να παραδέχονταν ότι υπάρχει πρόβλημα επικινδυνότητας του προϊόντος τους, και θα νομιμοποιούσαν εναντίον τους δικαστικές αγωγές από άτομα που ανέπτυξαν διάφορες ασθένειες από τη χρήση των κινητών τηλεφώνων. Το ότι όμως τα κινητά τους δημιουργούν σοβαρα προβλήματα υγείας στο χρήστη αποδεικνύεται έμμεσα και από το ότι διεθνείς ασφαλιστικές εταιρίες όπως οι Lloyd’s και Stirling, αρνούνται να τους καλύψουν ασφαλιστικά έναντι του ρίσκου να δεχθούν μελλοντικές δικαστικές αγωγές στην περίπτωση που αποδειχθεί ότι τα κινητά προκαλούν μακροχρόνιες βλάβες στον χρήστη. Την όποια, δε, μικρή μείωση στην εκπομπή ακτινοβολίας των κινητών τηλεφώνων τους (ήδη κυκλοφορούν κινητά τηλέφωνα με όριο εκπεμπόμενης ακτινοβολίας κάτω από αυτό που έχουν υιοθετήσει η ΕΕ και οι ΗΠΑ), την κάνουν μόνο για οικονομικούς λόγους: λόγου χάριν, εν όψει του γεγονότος ότι η Κίνα πρόκειται να επιτρέψει την πώληση κινητών με χαμηλό όριο SAR. Μια χώρα με εκατοντάδες εκατομμύρια πιθανούς αγοραστές κινητών τηλεφώνων δύσκολα θα μπορούσε να αγνοηθεί από τους κατασκευαστές κινητών τηλεφώνων.

Συνένοχες οι κρατικές Υπηρεσίες Ελέγχου και οι Διεθνείς Οργανισμοί:
Τόσο οι υπηρεσίες ελέγχου των ΗΠΑ, όσο και της ΕΕ αδιαφορούν μέχρι σήμερα να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση των κινδύνων υγείας από την ακτινοβολία των κινητών τηλεφώνων και των κεραιών των σταθμών βάσης. Μη εξαιρετέα από την συγκάλυψη του σκανδάλου των κινητών είναι και η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, που, ενώ εκδίδει συμβουλευτική οδηγία υπέρ της χρήσης ακουστικών κινητού τηλεφώνου (hands-free), δεν διαπιστώνει την ύπαρξη αναμφισβήτητων αποδείξεων για κίνδυνο στην υγεία του χρήστη. Οι κρατικές υπηρεσίες υγείας της Αγγλίας και των υπόλοιπων χωρών της ΕΕ θεωρούν ότι δεν υπάρχουν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις ότι η χρήση των κινητών προκαλεί καρκίνο, ούτε ότι αυξάνει τους κινδύνους στην υγεία. Αντιφάσκουσα με αυτό, βέβαια, η Αγγλία συνεργάστηκε με τις χώρες της ΕΕ στην έκδοση οδηγιών το 1999 (European Council Recommendation 519/1999/EC) για το μέγιστο «ασφαλές» όριο εκπεμπόμενης ακτινοβολίας των κινητών (SAR). Όπως θα δούμε ακολούθως, η τιμή SAR ορίστηκε για να αποφευχθεί η υπερθέρμανση των κυττάρων του εγκεφάλου, η μόνη δηλαδή επίδραση που προβληματίζει τα κράτη της ΕΕ και όχι ο ήδη γνωστός κίνδυνος πρόκλησης καρκίνων και μιας πληθώρας άλλων σοβαρών προβλημάτων υγείας. Και αυτό παρότι ακόμα και η Έκθεση Stewart στην Αγγλία συμπέραινε από τον 08-1999 ότι υπάρχουν «επιστημονικές αποδείξεις που δείχνουν ότι μπορεί να προκληθούν βιολογικές επιδράσεις από την έκθεση στην ακτινοβολία σε επίπεδα κάτω από αυτά που ορίζουν αυτές οι οδηγίες». Τον ίδιο χρόνο, επίσης, η Επιτροπή Επιστήμης και Τεχνολογίας της Βουλής των Κοινοτήτων συνιστούσε χλιαρά «ότι η βιομηχανία και το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιολογικής Προστασίας πρέπει να διερευνήσουν τρόπους για να σχεδιαστούν κινητά τηλέφωνα που να μειώνουν την έκθεση στην ακτινοβολία ως δυνατότητα επιλογής του καταναλωτή». Με άλλα λόγια, οι Άγγλοι βουλευτές προσπαθούσαν να προστατέψουν την υγεία τους, συνιστώντας στις εταιρείες όχι να κατασκευάζουν ακίνδυνα κινητά για όλο τον κόσμο, αλλά στην ουσία να προσφέρουν την επιλογή του «ασφαλούς» αλλά ακριβού κινητού τηλεφώνου στους λίγους οικονομικά ευκατάστατους χρήστες, και του επικίνδυνου και φτηνού στους υπόλοιπους, δηλαδή τους πολλούς χρήστες.

Πώς αντιμετωπίζουν σήμερα το σκάνδαλο των κινητών τα κράτη της ΕΕ;
Όχι μόνο το συγκαλύπτουν, αλλά μας προτρέπουν και πώς να γίνουμε θύματά του. Στις 21-09-2004, πέντε υπηρεσίες χωρών της Βόρειας Ευρώπης, αρμόδιες για τη δημόσια υγεία και την προστασία από την ακτινοβολία, ανακοίνωσαν ότι οι χρήστες κινητών τηλεφώνων καλό είναι να χρησιμοποιούν τα hands-free που μειώνουν την έκθεσή τους στην ακτινοβολία. Οι ίδιες αυτές υπηρεσίες ως «Πόντιος Πιλάτος» επισημαίνουν ότι οι συσκευές κινητής τηλεφωνίας δεν συνιστούν κίνδυνο για την υγεία όταν τηρούνται οι κανόνες χρήσης τους. H Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαφώνησε ακόμα και με το ανεπαρκές προληπτικό μέτρο της τοποθέτησης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε απόσταση μεγαλύτερη των 300 μέτρων από κατοικημένες περιοχές, παρότι έχει δειχθεί από προαναφερθείσες έρευνες ότι ακόμα και ελάχιστα ποσά ακτινοβολίας μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία μας. Συγκεκριμένα, σε σχετικό ερώτημα του ευρωβουλευτή της Ν.Δ. (καθηγ. βιοχημείας) Α. Τρακατέλλη αναφορικά με την επικινδυνότητα της λειτουργίας των κεραιών στο Χορτιάτη Θεσσαλονίκης και σε άλλες περιοχές της χώρας, ο αρμόδιος επίτροπος Ε. Λικάνεν απάντησε ότι «οι επιστημονικές αποδείξεις δεν υποστηρίζουν την άποψη που λέει ότι μια κεραία σε απόσταση 300 μ. θα είχε επιπτώσεις στην υγεία. Από τη στιγμή που τα πραγματικά επίπεδα έκθεσης παραμένουν κάτω από τα συνιστώμενα επίπεδα, η υγεία των πολιτών είναι καλά προστατευμένη σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε». Το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι ότι αυτό που αμφισβητεί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το προβλέπει και τo νομοσχέδιο του υπουργείου Μεταφορών για τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες: θα απαιτεί να ξηλωθούν εντός ενός έτους όλες οι κεραίες που βρίσκονται σε ακτίνα μικρότερη των 300 μ. από σχολεία, ανώτατα και τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα και νοσοκομεία. Σημειωτέον, η κατάθεσή του στη Βουλή καρκινοβατεί επί χρόνια, ίσως γιατί δεν είναι ...έτοιμες ακόμα οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Αλλά ακόμα και αυτό το νομοσχέδιο δεν θα αφορά όλες τις κεραίες στη χώρα μας αλλά μόνο τις 4.000 από τις 6.000. Και μέχρι τότε, ο Συνήγορος του Πολίτη (στερημένος κάθε δικαιώματος νομικής επέμβασης, και στην ουσία δρώντας εκτονωτικά ως «μη κυβερνητική οργάνωση») θα διαμαρτύρεται για τις αυθαιρεσίες των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας, που φυτεύουν όπως τους βολεύει όλη τη χώρα με τις τοξικές κεραίες τους. Μόνο στην Πάτρα, έχουν φυτευτεί κυριολεκτικά πάνω στα κεφάλια μας τουλάχιστον 52 κεραίες. Το απατηλό «ασφαλές» όριο (SAR) έκθεσης μας στην ακτινοβολία των κινητών: Τι είναι αυτό το περιβόητο όριο SAR (Specific Absorption Rate, ή Ρυθμός Ειδικής Απορρόφησης), με το οποίο μας καθυσυχάζουν οι διεθνείς υπηρεσίες ελέγχου ακτινοβολιών; Είναι ένας αριθμός που αντιπροσωπεύει την μέγιστη απορροφούμενη ενέργεια (σε βαττ ανά κιλό) από 1 ή 10 γραμμάρια (για τις τιμές SAR των ΗΠΑ και της ΕΕ, αντιστοίχως) ιστού του χρήστη που εκπέμπεται από το κινητό τηλέφωνό του για μια δεδομένη χρονική περίοδο. Η ανώτατη επιτρεπτή τιμή SAR που ισχύει στην ΕΕ (2.0 βαττ/κιλό για 10 γραμμάρια ανθρώπινου ιστού) υποτίθεται ότι περιορίζει μόνο τις «θερμικές επιδράσεις» της ακτινοβολίας στον άνθρωπο και όχι άλλες πολύ πιο σοβαρές βλάβες. Επομένως, το όριο SAR είναι αναξιόπιστο για την αίολογηση της ασφάλειας κινητού τηλεφώνου στη υγεία του χρήστη. Ένας άλλος λόγος αναξιοπιστίας του είναι ότι προσδιορίζεται σε ψεύτικο κεφάλι, γεμισμένο με υγρά που υποτίθεται ότι προσομοιάζουν την ούτως ή άλλως εξαιρετικά σύνθετη και εν πολλοίς άγνωστη σύσταση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Είναι επίσης εκπληκτικό ότι για τον προσδιορισμό του SAR οι σχετικές κρατικές υπηρεσίες ελέγχου των ΗΠΑ και της ΕΕ δεν συνεκτίμησαν ούτε καν το μικρό μέγεθος του κρανίου των παιδιών ούτε το απροστάτευτο από τα οστά του κρανίου μάτι. Το όριο SAR είναι εγκληματικά παραπλανητικό διότι προαναφερθείσες έρευνες έδειξαν ότι βιολογικές βλάβες προκαλούνται ακόμα και σε έκθεση ακτινοβολίας 16.000 φορές κάτω από αυτό το όριο. Βασικά χρησιμοποιείται από τους κρατικούς και διεθνείς οργανισμούς ελέγχου και τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας ως «επιστημονικό» άλλοθι και διαφημιστικό δόλωμα των εταιρειών για την πώληση των τοξικών προϊόντων τους στους χρήστες-θύματα. Το όριο SAR, όπως και κάθε ανάλογο «όριο ασφαλείας» για τη χρήση επικίνδυνων καταναλωτικών προϊόντων, είναι κάτι σαν την παρηγοριά (των διεθνών ελεγκτικών οργανισμών) στον άρρωστο (καταναλωτή) μέχρι να βγει η ψυχή του. Οι τιμές SAR των ευρωπαϊκών κινητών τηλεφώνων μπορούν να βρεθούν στην διαδικτυακή διεύθυνση: http://www.sarvalues.com/eu-complete.html.

Ελαχιστοποίηση βλαβών του χρήστη:
Οι οδηγίες «ασφαλούς» χρήσης του κινητού τηλεφώνου δεν έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα διότι δημιουργούν την εντύπωση ότι θέτουν υπό έλεγχο ένα ως επί το πλείστον ασφαλές προϊόν. Έτσι, καλιεργούν μια ψευδή εντύπωση σχετικής ασφάλειας για τον χρήστη που τελικά καταλήγει στην παραβίασή τους. Παρά το ανέφικτό τους στην πράξη, κάποιοι από τους χρήστες ίσως ωφεληθούν από τις ακόλουθες στοιχειώδεις προφυλάξεις:

1. Να χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο, και για τον ελάχιστο δυνατό χρόνο.

2. Να χρησιμοποιείται ελάχιστα είτε μακρυά από αστικά κέντρα ή με μισο-άδεια μπαταρία διότι ακτινοβολεί με την μέγιστη ισχύ του. Η ισχύς που απαιτείται για να πραγματοποιηθεί μια σύνδεση σε αγροτική περιοχή, όπου οι σταθμοί αναμετάδοσης είναι πολύ λιγότεροι, μπορεί να είναι και 1.000 φορές μεγαλύτερη από αυτή που απαιτείται στις αστικές περιοχές.

3. Να χρησιμοποιείται πάντα το hands-free ή το σύστημα blue tooth ανοιχτής ακρόασης.

4. Να χρησιμοποιείται κυρίως για αποστολή/λήψη μηνυμάτων, με την προϋπόθεση ότι βρίσκεται μακριά από ζωτικά όργανα (κεφάλι, γεννητικά όργανα).

5. Τα παιδιά θα πρέπει να το χρησιμοποιούν μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις και μόνο για μηνύματα.

6. Να μη χρησιμοποιείται κατά την οδήγηση διότι (α) το αυτοκίνητο εγκλωβίζει και μεγιστοποιεί την ακτινοβολία που δέχεται ο χρήστης, και (β) διότι η συνομιλία αποσπά την προσοχή του από την οδήγηση.

ΟΤΑΝ ΜΙΛΟΥΝ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ..

ΚΑΥΤΟ 2009

Η τελευταία τεράστια φωτιά που παρακολουθήσαμε ΞΕΚΙΝΗΣΕ ακριβώς από το σημείο που η κυβέρνηση θέλει να κάνει τον ΧΥΤΑ στο Γραμματικό. Και ΞΕΦΥΓΕ επειδή οι πυροσβεστικές δυνάμεις είχαν ρίξει το βάρος τους στην προστασία των.. μηχανημάτων της εταιρείας που έχει αναλάβει το έργο..

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ-ΦΩΤΙΑ

Η Αθήνα του 2009 δεν έχει καμιά σχέση με την Αθήνα των 60’, 70’, 80’, 90’, ούτε καν των 00’. Ούτε από πληθυσμιακή σύνθεση, ούτε από υποδομές, ούτε από συνθετότητα. Το πρόβλημα της εργασίας (εεε, απασχόλησης) τείνει να πάρει «εκρηκτικές» διαστάσεις. Η Αθήνα εκτείνεται πλέον από την Χαλκίδα έως την Κόρινθο. Το «κενό» μεταξύ ανατολικής και δυτικής Αττικής δεν υφίσταται πλέον.. Μια σειρά επαγγέλματα θα πάρουν τα πάνω τους τώρα.. Τα συναφή με την οικοδομή, συμβολαιογράφοι, πολεοδομίες, δασαρχεία, δικηγόροι κτλ δηλαδή μεγάλο ΕΣΟΔΟ για το κράτος που βρίσκεται σε κρίση..

ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ & ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ

πηγή: "ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΗΡΩΙΝΗΣ - HARM REDUCTION COALITION - GREECE"

Δεν διεκδικούμε την απόλυτη αλήθεια, την απόλυτη γνώση, την απόλυτη εμπειρία.

Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός, ένα μετάλλιο από τη φύση.
Δεν προτρέπουμε κανένα να δοκιμάσει ναρκωτικές ουσίες και ειδικότερα χημικές.
Δεν θέλουμε να ωραιοποιήσουμε, να παραμυθιάσουμε, να μεγαλοποιήσουμε.
Δεν θέλουμε να αποκρύψουμε, να διαστρεβλώσουμε, να μικροποιήσουμε.
Δεν θέλουμε να δαιμονοποιήσουμε, να κατηγορήσουμε, να στείλουμε στο "πυρ το εξώτερον".
Δεν θέλουμε να δικαιολογήσουμε, να βρούμε ελαφρυντικά.
Δεν είμαστε αυθεντίες ή παντογνώστες.
Δεν είμαστε ειδικοί επαγγελματίες ή επιστήμονες, και, αναμφισβήτητα, δεν έχουμε κανένα συμφέρον.

ΟΡΙΣΜΟΙ - ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ για την διευκόλυνση της συζήτησης

Απεξάρτηση, απεθισμός, απομάκρυνση από οπιούχες ουσίες, απομάκρυνση από εξαρτησιογόνες ουσίες, detox, detoxification, withdrawal.
Ανοχή σε ουσίες, ανεκτικότητα, εξοικείωση με ουσίες.
Drug-habituation, φαρμακοσυνήθεια.
Κατάχρηση ουσιών, φαρμακοκατάχρηση, substance abuse.
Εξάρτηση, εθισμός, έξη, φαρμακοεθισμός, φαρμακοεξάρτηση, drug-dependence, substance dependence, psychoactive substance dependence.
Ψυχολογική εξάρτηση.
Σωματική εξάρτηση.
Τοξικομανία, τοξικοεξάρτηση, ναρκομανία, αρρώστια, addiction, drug-addiction, drug abuse.
Εξαρτημένος, εθισμένος, χρήστης, drug-dependent.
People with Multiple Problems, PwMP.
Τοξικοεξαρτημένος, πρεζάκι, πρεζάκιας, άρρωστος, being on drugs, junky, junkie, addicted, drug-addicted, drug-habituated.
Τοξικομανής, ναρκομανής.
Ηρωίνη, πρέζα, σκόνη, άσπρη, παραμύθα, δρόγη, ναρκωτικά, ουσίες, οπιούχα, ντρόγκα, ντοπ, ντόπα, opiate, opiates, substance, junk, smack, dope, hype, hop, hophead.
Drugs, φάρμακα, εξαρτησιογόνες ουσίες, substance, psychoactive substance, ψυχότροπες ουσίες, ψυχοενεργές ουσίες, ψυχοδηλωτικά.
Narcotics, ναρκωτικά.
Στερητικό σύνδρομο, σύνδρομο στέρησης, χαρμάνα, cold turkey.
Μεταστερητικό σύνδρομο.
Υποτροπή.

I. ΠΩΣ ΚΑΠΟΙ* ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ, ΕΙΔΙΚΑ ΑΠΟ ΟΠΙΟΥΧΕΣ ΟΥΣΙΕΣ ;

Η ερώτηση ακούγεται όλο και συχνότερα και από πολλά στόματα.

Και η απάντηση, ασφαλώς, δεν είναι δυνατό να δοθεί μονοσήμαντα, με ακρίβεια και σιγουριά.

Το μόνο σίγουρο είναι πως το πρόσωπο αυτό δεν είχε πρόθεση να καταλήξει εξαρτημένο.


A. ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΕΘΙΣΜΕΝΟ ΠΡΕΖΑΚΙ.

Οπωσδήποτε, κάποτε στο -μακρινό- παρελθόν έγινε μια αρχή, μια πρώτη επαφή με τις ουσίες αυτές. Ακολουθεί ένα διάστημα περιστασιακής χρήσης, στην αρχή σε αραιά χρονικά διαστήματα, κατόπιν όλο και συχνότερα και τέλος μια περίοδος καθημερινής χρήσης, π.χ. τέσσερις έως δώδεκα εβδομάδες, μία - δύο φορές την ημέρα, αναλόγως της ποσότητας, για να εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα εθισμού.

Και πάλι, δεν είναι δυνατόν κάποιος να καταλάβει ακριβώς την εξάρτηση και τα συμπτώματά της σε όλες τις λεπτομέρειές τους.

1. Η ΠΡΩΤΗ "ΧΑΡΜΑΝΑ"
Μόνο όταν αρχίζει να αντιμετωπίζει πολλά συμπτώματα μαζί, ταυτόχρονα και απανωτά, αρχίζει να συνειδητοποιεί -και μάλιστα με αργό ρυθμό- τι σημαίνει εξάρτηση, εθισμός και "αρρώστια".

Αργός ρυθμός σημαίνει πως, στην αρχή τουλάχιστον, τα συμπτώματα είναι, ή φαίνονται, ήπια και αντιμετωπίσιμα από την πλευρά του χρήστη.

Στον άπειρο χρήστη η αποχή από τη χρήση για λίγα εικοσιτετράωρα μοιάζει, σχηματικά, με ένα γερό κρυολόγημα ή μια άσχημη γρίπη

-και λέμε "μοιάζει" επειδή, στην πραγματικότητα, τα πρώτα συμπτώματα εθισμού ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΡΥΟΛΟΓΗΜΑΤΟΣ Ή ΓΡΙΠΗΣ, απλά έτσι τα προσλαμβάνει ο νέος και άπειρος χρήστης.

Άλλωστε, υπάρχει κρυολόγημα που θεραπεύεται και εξαφανίζεται σε δευτερόλεπτα, απλά και μόνο με την κατανάλωση μιας ελάχιστης ποσότητας σκόνης - μιας "ψιλής", όπως λέγεται;

2. ΤΟ ΠΡΩΤΟ "ΣΤΑΝΙΑΡΙΣΜΑ"
Και όμως, η πρώτη αντίδραση του χρήστη σ' αυτό το σημείο, (δηλαδή στο πρώτο σύνδρομο στέρησης, στην πρώτη "χαρμάνα"), ενστικτωδώς και μάλιστα με κάποιον μυστηριώδη τρόπο, θα είναι ακριβώς αυτό :
Να ψάξει να βρει χρήματα, να ψάξει να βρει τους κατάλληλους ανθρώπους, να κανονίσει τη συνάντηση για να αγοράσει, "να γίνει", όπως λέγεται, και τέλος, πιάνοντας απλά και μόνο στα χέρια του τη συσκευασία με τη "ψιλή", να νοιώσει αμέσως ανακούφιση, απαλλαγή από το άγχος και την αγωνία, ακόμη και χαρά και αγαλλίαση.

Και μόλις εισάγει στο σώμα του τη συγκεκριμένη ουσία, εξαφανίζονται ως δια μαγείας και όλα τα σωματικά συμπτώματα, παρασέρνοντας μαζί τους και όλη την αλληλένδετη ψυχολογική ή πνευματική δυσφορία και τις συνέπειες τους ...

... ήδη ο χρήστης -αυτός που μόλις μια ώρα πριν ήταν (σαν) άρρωστος-, τώρα, "έχει στανιάρει", νοιώθει καλά, νοιώθει όμορφα, έχει καλή διάθεση, ξαναβρήκε τον εαυτό του, όλες οι ενοχλήσεις εξαφανίστηκαν, νοιώθει ξανά δυνατός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, τώρα πλέον "δε μασάει τίποτε", το εγώ του είναι αναβαθμισμένο, έχει "σπιντάρει", είναι γεμάτος ενέργεια και όρεξη για ζωή, νοιώθει ικανός για ο,τιδήποτε, νοιώθει το κέντρο του κόσμου, "βασιλιάς, δικτάτορας, Θεός και Παντοκράτορας", όπως λέει το παλιό ρεμπέτικο τραγούδι ...

... νοιώθει ικανοποίηση, ευχαρίστηση, χαρά, απόλαυση, τέρψη, διασκέδαση, αναψυχή, ευθυμία, ευεξία, ευφορία, ηδονή ...

3. "ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ" ΕΠΙΛΟΓΗ, ΑΥΘΥΠΟΒΟΛΗ Ή ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ;
Όλα αυτά είναι συναισθήματα και καταστάσεις που πραγματικά βιώνει ο χρήστης...

... μήπως, όμως, θα έπρεπε να αναρωτηθεί αν ίσως πρόκειται απλά για ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ή ΚΑΤΑΠΡΑΫΝΣΗ ή απλούστερα ΑΠΑΛΛΑΓΗ από την προηγούμενη ανεπιθύμητη κατάσταση ;

Μήπως δημιουργήθηκε μια "τεχνητή ανάγκη" και, πλέον, η ικανοποίησή της εκλαμβάνεται ως ηδονή;

ΑΣ ΜΗ ΒΙΑΣΤΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ.

"Τεχνητές ανάγκες" εντοπίζονται σε όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους, εξαρτημένους ή μη εξαρτημένους, και ως τέτοιες αντιμετωπίζονται, είτε από τον ίδιο τον οργανισμό, είτε με "εξωτερική βοήθεια".

Μπορούμε να ρωτήσουμε έναν ειδικό, έναν επιστήμονα τι ακριβώς είναι τα "ενδογενή οπιοειδή", οι "ενδογενείς μορφίνες" ή όπως, εντελώς διαστρεβλωτικά, έχει καθιερωθεί να λέγονται από τους υποστηρικτές της απαγόρευσης και της καταστολής, "ενδορφίνες".

Πρέπει πρώτα να μάθουμε για τις φυσικές οπιοειδείς ουσίες τις οποίες παράγει ο ίδιος ο οργανισμός μας, για τους αντίστοιχους υποδοχείς στον εγκέφαλο μας, για τα αισθήματα στέρησης, για τα αισθήματα ικανοποίησης, ευχαρίστησης και ηδονής, για τους μηχανισμούς αντοχής και επιβίωσης, ακόμη και για την απλή αίσθηση μιας αγκαλιάς, ακόμη και για την σεξουαλικότητά μας, ακόμη και για τα αισθήματα κινδύνου και την έκκριση αδρεναλίνης ...

... πρέπει να επιτρέψουμε σε κάποιον έγκυρο επιστήμονα να μας εξηγήσει για ποιο λόγο, από την δεκαετία του '70, η επιστήμη θεωρεί πως "ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΙΝΟΜΑΝΗΣ", (δεν είναι σχήμα λόγου αυτό, είναι τεκμηριωμένη πραγματικότητα) ...

... και κατόπιν, με πολλή περίσκεψη, ενδοσκόπηση και αυτοκριτική, να εκφέρουμε γνώμη για τους εθισμένους, σε ο,τιδήποτε, συνανθρώπούς μας, ειδικά αν πρόκειται για τα ίδια μας τα παιδιά και ακόμη πιο ειδικά, αν έως τώρα τους κρίναμε ελαφριά τη καρδία.
Υπομονή - στη συνέχεια θα πρέπει να εξηγήσουμε και να εμβαθύνουμε σε πολλά ακόμη πράγματα.

4. ΓΙΑΤΙ Η ΗΡΩΙΝΗ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ "Παραμύθα" ;
Ας ξαναγυρίσουμε στο (απολύτως πραγματικό) παράδειγμα με τον άπειρο χρήστη και την πρώτη του σοβαρή εμπειρία έξης. Στη χρονική αυτή στιγμή, υπάρχει ένα πολύ κρίσιμο σημείο:

Στην πίσω πλευρά του μυαλού του χρήστη υπάρχει μια σκέψη -η εξής :

«-Σιγά, έλα μωρέ τώρα, μπορώ να το ελέγξω, δεν είναι δύσκολο, ξέρω τι ζητάω και το γιατί, ξέρω ή φαντάζομαι τις συνέπειες, εν τέλει τα καταφέρνω άνετα με την πρέζα».

ή αλλιώς :

«-Την πρέζα ; Μπορώ να τη σταματήσω όποτε θέλω. Εγώ δεν θα κολλήσω ποτέ».

Ενώ, δηλαδή, ήδη ο χρήστης έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί τι είναι εξάρτηση και πως είναι τα (πρώτα) συμπτώματά της στον οργανισμό του,

ταυτόχρονα, πιστεύει πως είναι ικανός να ελέγξει την κατάσταση αυτή,
πιστεύει πως μπορεί να κυριαρχήσει στις επιθυμίες και στις ανάγκες του,
πιστεύει πως διατηρεί την αυτοκυριαρχία του, τον αυτοέλεγχο και την ελεύθερη βούληση ...

... ή όπως συνηθίζεται να λέγεται για τη ντρόγκα :

«-ΕΓΩ ΤΗΝ ΠΙΝΩ - ΔΕΝ ΜΕ ΠΙΝΕΙ ΑΥΤΗ !!!»


B. ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ

«Once a junky, always a junky».

Αυτήν τη φράση έπλασε κάποτε ο Αμερικανός συγγραφέας και βετεράνος χρήστης William S. Burroughs, και, στ' αλήθεια, δημιουργήθηκε ένας μύθος, ο οποίος και επηρέασε την συμπεριφορά των χρηστών και χρησιμοποιήθηκε, κατά κόρον και με ύπουλο τρόπο, από τους δαιμονολόγους υποστηρικτές της απαγόρευσης και της καταστολής.

1. Η ΠΡΕΖΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ "ΚΑΤΑΔΙΚΗ";
Η αλήθεια είναι πως κάποιοι πράγματι κατορθώνουν να χρησιμοποιούν την πρέζα, αντί να τους χρησιμοποιεί αυτή.
Σταματούν τη χρήση για κάποιο χρονικό διάστημα, επιλέγουν "να πίνουν μια ψιλή" σε πολύ αραιά χρονικά διαστήματα και φροντίζουν να μη γίνεται αυτό διαδοχικά ή συνεχόμενα για περισσότερο από μία-δύο φορές.
Με αυτήν την τακτική, δεν αναπτύσσεται "ανοχή" και οι χρήστες αυτοί εξακολουθούν να βιώνουν τα αρχικά αποτελέσματα της δράσης των ουσιών κάθε φορά που τις χρησιμοποιούν.
Μ' άλλα λόγια : "Μακριά κι αγαπημένα".

Κάποιοι άλλοι απομακρύνονται από τα οπιούχα, μονομιάς και δια παντός.

Είτε φοβούνται,
είτε τρομοκρατούνται,
είτε δεν έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητα αυτοσυγκράτησής τους,
είτε σκέφτονται με απόλυτα ψυχρά λογικό τρόπο,
είτε εκ πεποιθήσεως ή ιδεολογίας,
είτε γιατί θέλουν να αγαπούν με πρακτικό τρόπο την ελευθερία τους,
είτε για άλλους προσωπικούς λόγους ...
... υπάρχουν, πάντως, κάποιοι άνθρωποι, μάλλον ελάχιστοι, οι οποίοι κατορθώνουν να απαλλαγούν από τον κίνδυνο εξάρτησης και να μεταβάλλουν την πρώτη αυτή εμπειρία έξης σε μια "χρήσιμη ανάμνηση" ή ίσως σε ένα "ενδιαφέρον πείραμα" ή ακόμη σε ένα "διδακτικό βίωμα".

2. ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΜΑΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ
Η πλειονότητα, όμως, όλοι οι υπόλοιποι rookies, νέοι αρχάριοι χρήστες, όσοι δηλαδή ισχυρίζονται, όπως είπαμε, για τη ντρόγκα "πως την ελέγχουν, πως ξέρουν τι ζητούν και το γιατί" , θα πρέπει να προετοιμάσουν τον εαυτό τους για να δεχθεί μερικές μεγάλες, πρωτόγνωρες και κρίσιμες αλήθειες.

Είναι η στιγμή κατά την οποία ο (μη-προνομιούχος) αρχάριος χρήστης νοιώθει και όντως βρίσκεται- "hooked", "στο αγκίστρι", όπως λένε στην πιάτσα ...

... ή αλλιώς "pre-addicted", σε ελεύθερη μετάφραση "ακριβώς-πριν-την-εξάρτηση" ...

... και νοιώθει να πατάει σε δύο βάρκες :

Στην πρώτη βάρκα αντικρίζει την "πείνα" του για το "φλας", τον "ξαφνικό οργασμό" που ένοιωσε με το "φιξάκι" ή για το "high" που ένοιωσε με τη "μυτιά" που έκανε ...

... και στην δεύτερη βάρκα αντικρίζει κάποια αισθήματα ενοχής για την πράξη του αυτή, νοιώθει πως χάνει την αθωότητά του και, ενδεχομένως, υπόσχεται στον εαυτό του πως δεν θα το ξανακάνει.

Στην πραγματικότητα, αυτή και μόνο η στιγμή είναι το σημείο καμπής, το πέρασμα του φράχτη, το άνοιγμα του κουτιού της Πανδώρας, το σωστό κλειδί στη λάθος κλειδαριά, το μεγάλο άλμα, το πρώτο βήμα σε μια μεγάλη περιπέτεια.

Ας ελπίσουμε, και ας πράξουμε ό,τι είναι εφικτό, αυτή η περιπέτεια να έχει αίσιο τέλος.

3. ΕΓΚΛΗΜΑΤΗΣΕΣ ; ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΝΗ ΣΟΥ !!!
Μέχρι πριν λίγα χρόνια, οποιοσδήποτε άρχιζε τυχόν παρτίδες με την πρέζα, θεωρούνταν καταδικασμένος. Η ποινή του, κατά τις κρατούσες αντιλήψεις, ήταν "ισόβια κάθειρξη" και, πολύ συχνά, "θανατική καταδίκη".

Ευτυχώς, για όλους μας, αυτό δεν ισχύει πλέον. Με τη γνώση και την εμπειρία που έχουν κατακτηθεί, τα πράγματα άλλαξαν. Τίποτε δεν είναι τελεσίδικο. Όλα είναι αναστρέψιμα.
_________________________________________________________________


II. «ΓΙΑΤΙ ΔΟΚΙΜΑΣΕΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ; ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΙΣΕΣ ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ, ΕΘΙΣΜΕΝΟΣ, ΠΡΕΖΑΚΙ;»

Σιγά-σιγά, η πρώτη μας ερώτηση "ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ/Α ΕΘΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΗΡΩΙΝΗ;" βλέπουμε να γίνεται πιο συγκεκριμένη, αποκτά ενδιαφέρον και αρχίζει να εμπλέκει και όλους εμάς, τους "άσχετους" στα δεδομένα της, όχι σαν τρίτους παρατηρητές, αλλά σαν άμεσα εμπλεκόμενους και σαν συνιστώσες του προβλήματος.

A. ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ - ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΧΕΣ

Το πρεζάκι γίνεται πρεζάκι διότι ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΆΛΛΑ, ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ σε οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση ή δραστηριότητα.

Και όταν λέμε τη λέξη "κίνητρο", μπορούμε άνετα να την αντικαταστήσουμε με τις λέξεις "κέντρισμα", "έναυσμα", "ενδιαφέρον", "ώθηση", "παρακίνηση", "ερέθισμα", "διέγερση", "δραστηριοποίηση", "σπρώξιμο", "χόμπι", "φρόνημα" ή ακόμη και "αντίσταση", "αντίδραση", "εναντίωση", "εξέγερση", "επ-ανά-σταση".

Αν λείπουν όλα αυτά, η πρέζα θα νικήσει κατά κράτος και εξ ορισμού.

Η πρέζα θα νικήσει σε πολλές μάχες στον πόλεμο που άρχισε μέσα στην περιπέτεια αυτή.

Το αισιόδοξο είναι πως υπάρχουν πολλές, πάρα πολλές πιθανότητες να ΜΗΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ, νομοτελειακά και τελεσίδικα, όπως υποστηρίζουν οι μανιακοί της κινδυνολογίας.

Οι διαδρομές στην περιπέτεια της πρέζας είναι συνήθως επίπονες, επικίνδυνες, δύσκολα αντιμετωπίσιμες, ίσως και αυτοκαταστροφικές, αλλά και συχνά διδακτικές.

Συνήθως, για τα όποια οφέλη στις διαδρομές αυτές, το αντίτιμο είναι η υγεία και η προσωπική ελευθερία.

Υπάρχουν Συμπληγάδες Πέτρες, υπάρχουν άπειρες Σειρήνες, πάντα όμως υπάρχει και η Ομηρική Ιθάκη.

B. ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ ΤΗΣ ΠΡΕΖΑΣ

Όπως είπαμε:

"Δεν ξυπνάς ένα πρωί και αποφασίζεις να γίνεις εθισμένο πρεζάκι".

Απλά, διανύεις μία χρονική περίοδο κατά την οποία κάνεις χρήση αρκετά συχνά, και, ακόμη, δεν έχεις πλήρη εικόνα και γνώση της έννοιας της εξάρτησης.

Για την ακρίβεια, αν δεν έχεις υπάρξει πλήρως εξαρτημένος, δεν μπορείς να έχεις σαφή, κατηγορηματική και απόλυτη γνώση του τι σημαίνει να χρειάζεσαι την πρέζα κάθε στιγμή της ζωής σου, με την πιεστική, βιοτική και ζωτική ανάγκη που την χρειάζεται το εθισμένο πρεζάκι.

Με λίγα λόγια, δεν χρησιμοποιείς την ηρωίνη απλά για να νοιώσεις καλύτερα, να "ανέβεις", να "την ακούσεις" ή να "μαστουρώσεις"...

... την χρησιμοποιείς γιατί δεν μπορείς να επιβιώσεις χωρίς αυτήν.

Η ντρόγκα, πλέον, δεν είναι, όπως το αλκοόλ ή το χασίς, απλά ένα μέσο για να αυξήσεις ή να εμπλουτίσεις την ευχαρίστηση και την ηδονή της ζωής.

Η ντρόγκα δεν είναι πλέον μια πλάκα ή ένα γούστο.

Η ντρόγκα είναι, πλέον, μια συνήθεια ταυτιζόμενη με την προσωπικότητά σου.

Η ντρόγκα είναι, πλέον, μια αναγκαία καθημερινή δραστηριότητα.

Η ντρόγκα είναι, πλέον, ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ.

Θα το ξαναπούμε :

"Δεν αποφασίζεις να γίνεις πρεζάκι. Απλά, ξυπνάς ένα πρωί άρρωστος και σε άθλια κατάσταση - και είσαι ήδη εξαρτημένος".
_________________________________________________________________


III. DO-IT-YOURSELF-DETOX - ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ

A. ΕΡΩΤΗΣΗ:

- ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ; - ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ;

Οι εξαρτημένοι χρήστες οπιούχων, ή/και οι οικογένειές τους, συχνά, προσπαθούν να απευθυνθούν σε μια αρμόδια υπηρεσία (όπως το ΚΕ.Θ.Ε.Α. ή ο Ο.ΚΑ.ΝΑ.), ή σε κάποιον ιδιώτη ειδικό επαγγελματία, προσπαθώντας να βρουν μια "εύκολη λύση" στο πρόβλημα εξάρτησης τους.
Αυτό, κατά την ταπεινή μας άποψη, είναι λάθος.
Με τους νόμους που μας έχουν επιβληθεί, και με την στάση της πολιτείας, όπως είναι σήμερα η κατάσταση,

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ "ΕΥΚΟΛΕΣ ΛΥΣΕΙΣ".

Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν φάρμακα.
Κάποιος, μικρότερος, αριθμός ανθρώπων χρησιμοποιούν φάρμακα τα οποία κατατάσσονται στα "ναρκωτικά".
Κάποιος, ακόμη μικρότερος, αριθμός ανθρώπων χρησιμοποιούν φάρμακα τα οποία κατατάσσονται στις εξαρτησιογόνες ουσίες.
Κάποιος, ακόμη πιο μικρός, αριθμός ανθρώπων είναι εξαρτημένοι από τις ουσίες αυτές.
Κάποιος, προφανώς πολύ μικρότερος, αριθμός ανθρώπων οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από εξαρτησιογόνες ουσίες, προσπαθούν να απαλλαγούν από την εξάρτηση αυτή.

Κάποιοι από τους τελευταίους απευθύνονται στις αρμόδιες υπηρεσίες της πολιτείας μας (ποιες είπατε;;;).
Κάποιοι άλλοι απευθύνονται σε ειδικούς ιδιώτες επαγγελματίες.
Και, τέλος, κάποιοι άλλοι προσπαθούν να απεξαρτηθούν μόνοι τους, με τις δικές τους δυνάμεις.

«–Απεξάρτηση μόνος μου; -Είναι δυνατόν;».

B. ΑΠΑΝΤΗΣΗ :

- ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΝΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ! ! !

Για λόγους απλού παραλληλισμού, και όχι σύγκρισης, θα πούμε πως οι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από το κάπνισμα, πολύ δύσκολα μπορούν να αποβάλλουν τη συνήθειά τους αυτή.

Οι συνάνθρωποί μας, οι οποίοι είναι εξαρτημένοι από οπιούχα, αντιμετωπίζουν ακόμη μεγαλύτερο Γολγοθά, αφού η εξάρτηση από τα οπιούχα είναι η πιο ισχυρή εξάρτηση.

Οι εξαρτημένοι από το κάπνισμα, όμως, απαλλάσσονται σχετικά εύκολα, αν συγκριθεί η προσπάθεια των καπνιστών με την προσπάθεια των εξαρτημένων από την ηρωίνη.

Η πλειοψηφία των καπνιστών που θέλουν να απαλλαγούν από τη συνήθεια τους αυτή, συνήθως το κατορθώνουν μόνοι τους, δηλαδή χωρίς εξωτερική βοήθεια.

Ποιο ποσοστό. όμως, από τους εξαρτημένους από εξαρτησιογόνες ουσίες, όπως η ηρωίνη, κατορθώνουν, τελικά, να το πετύχουν αυτό, είτε με εξωτερική βοήθεια, είτε χωρίς αυτήν, και με ποιο τρόπο;

1. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΠΙΛΟΓΕΣ – ΚΑΙ ΑΝ ΝΑΙ, ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ;
Στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπολογίζεται πως ένα ποσοστό μεταξύ 10% και 25% από όλους τους εξαρτημένους από οπιούχες ουσίες, απευθύνονται στο σύστημα υγείας της χώρας τους, για να προσπαθήσουν να απεξαρτηθούν.

Στην Ελλάδα ; Ας υποθέσουμε ότι υπάρχουν 500 έως 700 θέσεις στα προγράμματα μεθαδόνης του Ο.ΚΑ.ΝΑ., άλλες τόσες θέσεις στα "στεγνά" προγράμματα του ΚΕ.Θ.Ε.Α., τύπου "Ιθάκης", "Στροφής", "Παρέμβασης" κλπ., και λίγες θέσεις ακόμη στα προγράμματα "18 Άνω", "Καρτερές", "Detox" κλπ.

Οι υπόλοιποι ; Τι γίνεται με αυτούς ; Ξέρει κανείς τον αριθμό τους ;

(Κάποιοι μελετητές μιλάνε για έως και 280.000 χρήστες ηρωίνης, εκ των οποίων οι 180.000 έως 220.000 είναι πλήρως εξαρτημένοι) .

Οι υπόλοιποι ;

Υπάρχουν παραδείγματα εξαρτημένων, οι οποίοι κατόρθωσαν να "ξεκολλήσουν" μόνοι τους ή έστω με τη βοήθεια των οικογενειών τους ή/και κάποιων εξειδικευμένων γιατρών-υποστηρικτών;

Μπορούν να αντλήσουν αισιοδοξία από κάποιους που τα κατάφεραν παλαιότερα;

Μπορούν να διδαχτούν από την εμπειρία τέτοιων ανθρώπων-νικητών;

Λοιπόν, υπεύθυνα, η απάντηση είναι "ΝΑΙ"...
... ΝΑΙ, η εξάρτηση, σαν σύνθετο ατομικό-βιολογικό γεγονός, είναι δυνατόν να νικηθεί και να σταματήσει η εξέλιξή της.

Υπάρχει και ιστορικό προηγούμενο:

Οι στρατιώτες του στρατού των Η.Π.Α. που πολέμησαν στο Βιετνάμ, εκ των οποίων πολλοί (σχεδόν 80.000) εθίστηκαν στην ηρωίνη. Όταν επέστρεψαν στις Η.Π.Α., οι περισσότεροι από αυτούς, (επίσημες αναφορές μιλάνε για το 90%) τεκμηριωμένα, κατόρθωσαν να κόψουν την πρέζα από μόνοι τους.

[Σ.Σ.: Βλέπε ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι - DO-IT-YOURSELF-DETOX - ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ:].

Βέβαια, επειδή υπεισέρχονται και πολλές άλλες παράπλευρες παράμετροι, η προσπάθεια απεξάρτησης χρειάζεται δράσεις, γνώσεις και προσεγγίσεις σε πολλά και διαφορετικής φύσεως επίπεδα.

Υπομονή, ψυχραιμία και λογική –πρέπει να τα δούμε και να τα "ελέγξουμε"- ένα προς ένα.

C. ΕΙΣΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ; ΞΕΚΙΝΑ!!!
Υποσχεθήκαμε να μιλήσουμε για κάποια πράγματα, τα οποία θα βοηθήσουν (ελπίζουμε) κάποιον εξαρτημένο (εσένα) να προχωρήσει ένα βήμα εμπρός όσον αφορά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει.

Ας περάσουμε τώρα σε πιο πρακτικά ζητήματα.

D. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ:

1. Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ.
Δεν πρέπει να φοβάσαι τη "χαρμάνα", δηλαδή τα συμπτώματα του στερητικού συνδρόμου.

Εάν δεν είσαι απολύτως σίγουρος για τον αντικειμενικό σου στόχο ( ο οποίος, λογικά, πρέπει να είναι "βγαίνω" και "μένω καθαρός"), τότε θα πρέπει να σκεφτείς άλλες δυνατότητες, όπως το να μειώσεις και να σταθεροποιήσεις την καθημερινή ποσότητα που χρησιμοποιείς, πριν να αποφασίσεις, οριστικά, να σταματήσεις τη χρήση.

Αν προσδοκάς να σταματήσεις τη χρήση, εύκολα και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, και χωρίς πραγματικά να το έχεις αποφασίσει, τότε είναι πολύ πιθανό να βρεθείς μπροστά σε πολλαπλές αποτυχίες.

Έπειτα από αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες, είναι πιθανό να χάσεις την πίστη στον εαυτό σου και την εμπιστοσύνη στις ικανότητές σου, γεγονός που μπορεί να σε οδηγήσει στο να σταματήσεις τις προσπάθειες απεξάρτησης (περαιτέρω ή ίσως και για πάντα).

Συνεπώς, το ιδανικότερο θα ήταν να ξεκαθαρίσεις μέσα σου το τι θέλεις να συνεχίσεις να κάνεις ( οριστική διακοπή, προσωρινή διακοπή, "off", περιστασιακή χρήση ή συνέχιση της ίδιας κατάστασης ), και αφού αποφασίσεις ο,τιδήποτε από αυτά τα τρία, να εστιάσεις τις προσπάθειες σου και να επικεντρώσεις την προσοχή σου στο να μειώσεις όλες τις βλάβες και τις δυσάρεστες συνέπειες οι οποίες προέρχονται από την εξάρτηση.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, δεν πρέπει να φοβάσαι ούτε τα συμπτώματα, ούτε τη διάρκειά τους, ούτε το "φόβο για το φόβο της χαρμάνας" ...

... γιατί, πάντοτε, ο φόβος κάνει τις, όντως δύσκολες, στιγμές που θα περάσεις, να φαντάζουν ακόμη χειρότερες, ακόμη πιο δύσκολες, από ό,τι πραγματικά είναι.

Το τρικ, το τέχνασμα για να νικηθεί ο φόβος της χαρμάνας (και ο φόβος για την αποτυχία της προσπάθειας) είναι ...
... ΠΑΝΤΟΤΕ, ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ, ΕΝΑΝ ΣΤΟΧΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.

2. ΠΑΝΤΟΤΕ, ΘΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΣΤΟΧΟΥΣ, ΚΑΙ ΘΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΕΤΥΧΕΙΣ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ, ΕΝΑΝ ΣΤΟΧΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.
Μακάρι να μπορούσες να κλείσεις τα μάτια σου, και όταν τα ανοίξεις, να μη θυμάσαι τίποτε, ούτε πρέζες, ούτε χαρμάνες, ούτε φυλακές, ούτε φίλους που δεν υπάρχουν πλέον, ούτε εξαρτήσεις, ούτε αϋπνίες, ούτε γιατρούς, ούτε μπάτσους, ούτε σύριγγες, ούτε νοσοκομεία, ούτε φαρμακεία, ούτε χάπια, ούτε σκόνες, ούτε την αποχή από το σεξ ( αλήθεια, από πότε έχεις να κάνεις έρωτα και να νοιώσεις πραγματικά ηδονή ; ), ούτε τίποτε άλλο σχετικό με την ηρωίνη – και, ξαφνικά, να γίνεις ένας κοινός φυσιολογικός άνθρωπος.

Μόνο που τίποτε δε γίνεται με τρόπο μαγικό, από τη μια στιγμή στην άλλη.

Δεν υπάρχουν "εύκολες λύσεις", "μαγικά κλειδιά" ή "κάποια μυστικά" που θα σε απαλλάξουν από την εξάρτηση.
Ένα έξυπνο τέχνασμα θα ήταν να σκεφτείς την προσπάθεια απεξάρτησης σου, όπως θα σκεφτόσουν τη θητεία στο στρατό ή έναν προσωρινό εγκλεισμό σε κάποιο ίδρυμα :
Αντί να σκέφτεσαι και να εστιάζεις στο "πόσο άσχημα έχεις νοιώσεις έως τώρα", είναι προτιμότερο να σκέφτεσαι και να εστιάζεις στο "πόσο κοντύτερα βρίσκεσαι στο να αισθανθείς καλύτερα".

Άλλωστε, όπως λένε και οι φαντάροι "μέρα που περνάει, δεν ξαναπερνάει" – ή στη δική μας περίπτωση, "ώρα που περνάει, δεν ξαναπερνάει".

Είναι φανταστικό το συναίσθημα του να κοιτάς, χρονικά, πίσω και να διαπιστώνεις, έμπρακτα, πόσο μεγάλη πρόοδο έχεις κάνει.

Η απόφαση να απαλλαγείς από την εξάρτηση είναι, σίγουρα, η σημαντικότερη στην μέχρι τώρα ζωή σου.

Η κατάκτηση κάθε ενός, έστω και μικρού, στόχου είναι μια μεγάλη επιτυχία (την οποία οι "απ' έξω" δεν είναι σε θέση να καταλάβουν) ...

... και αποτελεί μεγάλη απόλαυση, σε διαβεβαιούμε, να νοιώθεις πόσο πολύ τα κατάφερες απέναντι σε κάθε εμπόδιο ...

... ή ακόμη, και σε ποιο σημείο έφτασες, μέχρι στιγμής, χωρίς να τα παρατήσεις.

Κάθε φορά που νοιώθεις ότι έχεις κάνει ένα ακόμη βήμα προς τον τελικό σου στόχο, φρόντισε να δίνεις στον εαυτό σου κάποιες μικρές ανταμοιβές και πολλούς επαίνους, έστω και μικρούς.

Φτάνει και μόνο το να πεις στον εαυτό σου :

«-Πολύ ωραία, είμαι στ' αλήθεια υπερήφανος για σένα» ...
... και έπειτα, θα έρθει και η στιγμή της αναγνώρισης και των επαίνων και από τους γύρω σου -τ* σύντροφ* σου, τα μέλη της οικογένειας σου και των υποστηρικτών/γιατρών σου.

Και τότε θα νοιώθεις διπλά υπερήφανος ...
... θα νοιώθεις διπλά δικαιωμένος, και από τον εαυτό σου και από τους γύρω σου ...
... η ζωντανή απόδειξη της προσωποποίησης της δύναμης απέναντι στην πιο ισχυρή εξάρτηση.

Κάθε φορά που κερδίζεις μια μικρή κατάκτηση, κάθε φορά που τελειώνεις έναν μικρό στόχο, φρόντιζε να επιβραβεύεις τον εαυτό σου για το, έστω και μικρό, κατόρθωμα αυτό.

Για κάθε ημέρα που συμπληρώνεις χωρίς "να πιεις", μπορείς να δίνεις μια μικρή ευχαρίστηση στον εαυτό σου, όπως π.χ. κάποιο special φαγητό ή ποτό (ας πούμε, όσο ήσουν μπλεγμένος με την πρέζα, έφαγες ποτέ μακαρονάδα με αστακό ή ήπιες ποτέ σαμπάνια; -μάλλον όχι, έτσι; -άλλωστε, τότε όλα τα χρήματα σου πήγαιναν στην πρέζα, τώρα όμως;).

Για κάθε εβδομάδα που συμπληρώνεις χωρίς "να πιεις", φρόντισε να κάνεις μια μικρή έξοδο, π.χ. στο σινεμά ή στο θέατρο ή στην εξοχή, ή αγόρασε π.χ. ένα ρούχο που σου άρεσε ή ένα αντικείμενο που λαχταρούσες καιρό.

Όταν απολαμβάνεις αυτές τις μικροχαρές, να σκέφτεσαι και να συγκρίνεις, ταυτόχρονα, και την προηγούμενη κατάσταση της εξάρτησης και την τωρινή που (το ξέρουμε, με δυσκολία και μελαγχολία) περνάς και να ζυγίζεις τα υπέρ και τα κατά της κάθε κατάστασης.

Τέλος, προσπάθησε να μη σου γίνει έμμονη ιδέα η χρονική διάρκεια της προσπάθειας απεξάρτησης και να μη φοβάσαι το χρόνο που θα σου απαιτηθεί έως τη στιγμή που θα νοιώσεις καλά, σταθερός, όρθιος στα πόδια σου.

Όπως λένε όσοι έχουν περάσει τη δοκιμασία αυτή πολλές φορές, απλά, προσπάθησε να τα καταφέρνεις …
… ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΤΗ ΦΟΡΑ - ΜΙΑ ΠΡΟΣ ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ.

Σίγουρα θα είναι δύσκολες ημέρες, σίγουρα θα είναι δυσνόητο και παράξενο το να προσπαθείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς ουσίες, αλλά θα διαπιστώνεις, στο τέλος κάθε ημέρας, πως δεν ήταν και τόσο ακατόρθωτο, τελικά.

Έπειτα, θα μπορείς να ξεκινάς, εξαρχής και ανανεωμένος, την επόμενη ημέρα.

Και, πάντα, να θυμάσαι πως κάθε ημέρα που κατορθώνεις να μένεις "καθαρός" και μακριά από την πρέζα ...
... ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΕΛΛΟΝ.

3. ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΟΥ.
Όταν, στο τέλος, τα καταφέρεις επιτυχώς ( και λέμε "όταν τα καταφέρεις", και όχι "αν τα καταφέρεις" ), αυτή σου η επιτυχία θα αποτελεί εύσημο, παράσημο, έπαινος και credit για όλη σου την υπόλοιπη ζωή...

... και το μοναδικό πρόσωπο που έχει τις δυνατότητες να επενδύσει στο ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΕΛΛΟΝ είσαι ΕΣΥ, μην περιμένεις τίποτε από κανένα άλλο.

Είπαμε, πριν, πως "σίγουρα θα είναι δυσνόητο και παράξενο το να προσπαθείς να φανταστείς τη ζωή σου χωρίς την ηρωίνη" ...
... αλλά, στο σημείο που βρίσκεσαι, θα πρέπει ( αν, βέβαια, το έχεις πάρει απόφαση ), να κάνεις ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ :
Θα πρέπει, με πείσμα και ενθουσιασμό, να ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙΣ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ "ΤΥΠΟ":
ΑΝΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ, ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΤΕΩΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ.

Δες το λίγο αυτό με τη φαντασία σου.
Προσπάθησε να φανταστείς τον εαυτό σου χωρίς ...
χωρίς την καθημερινή αγωνία του "πρέπει να βρω χρήματα",
χωρίς το κυνηγητό του "πρέπει να βρω τον άνθρωπο",
χωρίς τον καταναγκασμό του "πρέπει να πιω",
χωρίς την ιδέα της "απώλειας της αξιοπρέπειας",
χωρίς τον φόβο του "χάνω λίγο-λίγο την υγεία μου και την προσωπική μου ελευθερία",
χωρίς το τρόμο "του δεσίματος από την αστυνομία" και της "φυλακής",
χωρίς την απειλή του "ίσως συμβεί κάτι απρόβλεπτο και ίσως μπορεί να χάσω ακόμη και τη ζωή μου",

Ο φαύλος, αυτός, κύκλος πρέπει να σπάσει.

Η κατάκτηση της ελευθερίας σου μετράει πάνω από ο,τιδήποτε άλλο ...
... (την ελευθερία αυτήν, που νόμιζες -ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑΜΕ- πως θα κατακτήσεις όταν ξεκινούσες τη σχέση σου με τα εξαρτησιογόνα)
... την ελευθερία που έχασες στο δρόμο.

Αυτός ο εξαναγκασμός που βιώνεις, αυτός ο τρόπος ζωής χωρίς δυνατότητα διαλείμματος ή παύσης, αυτή η αίσθηση εκμετάλλευσης και ανελευθερίας, θα έπρεπε να σε πεισμώνουν και να σε εξοργίζουν ...
... και να σε οδηγήσουν, μια ώρα αρχύτερα, στην απόφαση "να απαλλαχτείς, ολωσδιόλου και δια παντός" από την πρέζα.

Στο κάτω-κάτω, γιατί να αφήνεις να σε εξουσιάζει η καταπίεση της εξάρτησης - μήπως, λίγες άλλες καταπιέσεις έχουμε;

Στο τέλος, όταν κατορθώσεις να απαλλαγείς οριστικά από την πρέζα και την εξάρτηση, θα συνειδητοποιήσεις το πιο σημαντικό :
ΘΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ότι είσαι ΙΚΑΝΟΣ να αλλάζεις τον τρόπο ζωής σου, ή και την ζωή σου την ίδια, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΠΡΑΞΗ Ο,ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ ...
... με λίγα λόγια, ΘΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ότι (κάποιους έστω) τομείς της ζωής σου ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΕΙΣ ΕΣΥ.

Αυτή η, απλή, αίσθηση ελευθερίας είναι, πράγματι, και χαρά, και ικανοποίηση, και απόλαυση, και ηδονή ...
... και "high" και "μαστούρα" ακόμη, αν το δεις έτσι.

E. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΜΑΣ - ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

Η γνώση είναι δύναμη.
"Ισχύς δια της γνώσεως" είναι η αρχαία έκφραση, και σημερινό χαρακτηριστικό ρητό του Πυροβολικού.
Όσο καλύτερα και πιο διεισδυτικά μπορέσεις να κατανοήσεις την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι,
όσο καλύτερα και πιο διεισδυτικά μπορέσεις να καταλάβεις τη σχέση σου με τα εξαρτησιογόνα,
τόσο πιο αποτελεσματικά θα μπορέσεις να διαχειριστείς και να αντιμετωπίσεις αυτήν την έκτακτη και επείγουσα κατάσταση, η οποία αποκαλείται σύνδρομο στέρησης.

Μερικές απλές αλλά κρίσιμες ερωτήσεις, που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου, αν απαντηθούν με περισυλλογή και ειλικρίνεια, θα σε βοηθήσουν να κατανοήσεις το σημείο της σχέσης σου με την ηρωίνη ...
... και, κατά συνέπεια, οι απαντήσεις που θα δώσεις, θα σε βοηθήσουν να πάρεις τις καλύτερες αποφάσεις για τον προσανατολισμό σου στη συνέχεια.

Έχει, όμως, μεγάλη σημασία η χρονική στιγμή που θα επιλέξεις για να δώσεις (και να σημειώσεις) τις απαντήσεις σου στις ερωτήσεις αυτές.

Μην απαντάς αμέσως μετά τη στιγμή μιας λήψης, δηλαδή όσο νοιώθεις το "flash" ή το "high" που σου προκαλεί η χρήση.

Θα θυμάσαι, προφανώς, ότι και άλλες φορές στο παρελθόν έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου:

«-Δεν ξαναπίνω, την κόβω την πρέζα, ... από αύριο κιόλας».

Και, είναι βέβαιο, πως τη στιγμή που το έλεγες αυτό, το πίστευες και το ζούσες...
... γιατί δεν πονούσες, δεν φοβόσουν και ένοιωθες ασφάλεια.
Μάλλον, όμως, κατόπιν δεν τήρησες αυτήν σου την υπόσχεση.

Μην απαντάς ενώ είσαι "χαρμάνης", κατά τη στιγμή του δυσβάστακτου συνδρόμου στέρησης.
Το πιο πιθανό είναι να αδιαφορήσεις ή να θεωρήσεις γελοίες τις ερωτήσεις αυτές.
Είναι σίγουρο πως όταν αρχίσουν οι πόνοι της χαρμάνας, η μοναδική σου σκέψη θα είναι πως θα μπορέσεις να "πιεις" για να "γίνεις καλά".

Η πιο πρόσφορη χρονική στιγμή, για να δώσεις απαντήσεις, θα είναι η στιγμή εκείνη, όπου θα έχει περάσει η επίδραση της πιο πρόσφατης χρήσης ...
... αλλά δεν θα έχουν εμφανιστεί ακόμη τα πρώτα συμπτώματα της "χαρμάνας".

Είναι η στιγμή εκείνη κατά την οποία θα είσαι, όσο το δυνατόν πιο πολύ, "νηφάλιος" ...
... και δεν θα επηρεάζεσαι ούτε από τα αισθήματα πληρότητας και αυτεπιβεβαίωσης της χρήσης, ούτε από το φόβο της επερχόμενης "χαρμάνας".
Δηλαδή, κάποια στιγμή λίγες ώρες μετά από την τελευταία σου χρήση (εξαρτάται από το πόσο πολύ "πίνεις").
Καλή στιγμή είναι η στιγμή πριν πέσεις να κοιμηθείς.
Και ακόμη καλύτερα, θα είναι να σημειώσεις τις απαντήσεις και τις σκέψεις σου σε ένα χαρτί.

___________________________________________________________________

ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΜΟΛΥΒΙ, λοιπόν.

Μπορείς να αρχίσεις να απαντάς από τώρα.

1. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΓΙΑΤΙ ΝΑ "ΒΓΩ" ; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΗ ΧΡΗΣΗ;

2. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ;
Λογικά, θα πρέπει να θέλεις να σταματήσεις την εξάρτηση, γιατί, βασικά, θα ωφεληθείς κυρίως ΕΣΥ.
Τώρα, ενδέχεται να θέλεις να κόψεις την πρέζα για άλλους λόγους – και για άλλα πρόσωπα :
Ίσως γιατί οι γονείς σου είναι ένα βήμα πριν να σε διώξουν από το σπίτι.
Ίσως γιατί η/ο σύντροφος/σύζυγος σου δεν αντέχει άλλο να σε βλέπει σε αυτήν την κατάσταση και να βιώνει όλες τις άσχημες πλευρές της εξάρτησής σου.
Ίσως γιατί έχεις παιδιά – και στο κάτω-κάτω αυτά δεν χρωστάνε να πληρώνουν οποιοδήποτε τίμημα και να μεγαλώνουν σε ανορθόδοξο περιβάλλον.
Ίσως γιατί έχεις προβλήματα με το Νόμο.
Ίσως γιατί έχεις καταδικαστεί σε κάποια ποινή με αναστολή και φοβάσαι μην τυχόν ξανασυλληφθείς.
Ίσως γιατί έχεις μια εντολή ( δικαστικού ή άλλου τύπου ) και πρέπει να κλειστείς σε μια από τις λεγόμενες "Κοινότητες απεξάρτησης".
Ίσως γιατί ήρθε η στιγμή που πρέπει να καταταγείς στον Στρατό, και δεν θέλεις να σε διώξουν ως Ι5 με αιτιολογία "τοξικομανής".


3. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ;

4. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΓΙΑΤΙ ΝΑ "ΒΓΩ"; - ΜΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ!

______________________________________________________________________________

F. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ που πρέπει να παντηθούν από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο:

"ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ" - ΠΟΣΟΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

ΤΙ – ΠΟΙΟ – ΠΟΙΑ – ΠΟΙΟ - ΠΟΤΕ – ΠΩΣ – ΠΟΣΟΣ – ΠΟΣΗ – ΠΟΣΟ – ΠΟΥ;

1. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΤΡΟΠΟ, ΤΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ;

2. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΤΙ ΟΥΣΙΕΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩ ;

3. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ;

4. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΗΓΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΜΗΘΕΥΟΜΑΙ ΤΙΣ ΟΥΣΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ;

5. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΟΡΟΣ ΧΩΡΟΣ ;

6. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ;

7. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΠΟΣΟ ΧΡΟΝΟ ΘΑ ΔΙΑΡΚΕΣΕΙ ;

8. ΕΡΩΤΗΣΗ : ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ;

9. ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
_________________________________________________________________


IV. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

DO-IT-YOURSELF-DETOX (ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ)

Υπάρχει και ιστορικό προηγούμενο : Οι στρατιώτες του στρατού των Η.Π.Α. που πολέμησαν στο Βιετνάμ. Υπηρετούσαν στο γνωστό "Χρυσό Τρίγωνο της ηρωίνης" (Ταϋλάνδη-Λάος-Βιρμανία) και πολλοί από αυτούς (σχεδόν 80.000) εθίστηκαν στην ηρωίνη.

Όταν επέστρεψαν στις Η.Π.Α., οι περισσότεροι από αυτούς, (επίσημες αναφορές μιλάνε για το 90%) τεκμηριωμένα, κατόρθωσαν να κόψουν την πρέζα από μόνοι τους.

Το γεγονός αυτό είναι εξαιρετικής σημασίας και άκρως διδακτικό, από όποια σκοπιά και αν το δει κανείς. Καταρρίπτει πολλούς μύθους και παρανοήσεις, ενώ ταυτόχρονα, δίνει πανίσχυρες και ηχηρότατες απαντήσεις-χαστούκια προς όλους όσους βγάζουν το παντεσπάνι τους με το αίμα των εξαρτημένων.

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους :

A. ΜΥΘΟΣ ΠΡΩΤΟΣ :
"ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΖΟΥΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΖΩΗ".
Σύμφωνα με μελέτες του Πενταγώνου, το 45% όσων υπηρετούσαν στο Βιετνάμ έκαναν έστω και μία φορά χρήση οπιούχων. Σχεδόν οι μισοί από αυτούς, κάποια στιγμή παρουσίασαν συμπτώματα σωματικής εξάρτησης. Παρ' όλα αυτά, όλοι αυτοί εξακολουθούσαν να εκτελούν με επιτυχία τα καθήκοντα τους, σ' αυτόν τον εξαιρετικά σκληρό πόλεμο, και μάλιστα, πολλοί απ' αυτούς έλαβαν τιμητικές διακρίσεις, παράσημα και προαγωγές, παρ' ότι ήταν εξαρτημένοι.
Επίσης, πολλοί από αυτούς τους στρατιώτες, όταν τελείωνε ο χρόνος θητείας τους (συνήθως ένας χρόνος στο μέτωπο), ζητούσαν εθελοντικά να παραμείνουν και για περισσότερο διάστημα, και, φυσικά, το αίτημα τους γινόταν δεκτό λόγω της εμπειρίας τους.
Οι επιτελείς του Πενταγώνου, μάλιστα, δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιοι έκαναν χρήση ηρωίνης και ποιοι όχι, και γι' αυτό καθιέρωσαν υποχρεωτικά τεστ εξέτασης ούρων.
Μ' άλλα λόγια, κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες, πολύ δύσκολα διακρίνεται ο εξαρτημένος από τον μη-εξαρτημένο.

B. ΜΥΘΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ :
"Ο ΤΡΟΠΟΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΗΣ ΗΡΩΙΝΗΣ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ ΣΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΤΕΡΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ".
Κάποιοι υποστηρίζουν το εξής : Όποιος χρησιμοποιεί ηρωίνη με "ήπιες" μεθόδους εισαγωγής της ουσίας στο σώμα του, π.χ. "σνιφάροντας" από τη μύτη ή "καπνιστή" , θα αντιμετωπίσει και πιο "ήπια" συμπτώματα κατά το στερητικό σύνδρομο.
Στο σημείο αυτό, θα μάθουμε κάτι καταπληκτικό :
Από τους στρατιώτες στο Βιετνάμ που χρησιμοποιούσαν ηρωίνη, πολύ λίγοι έκαναν ενδοφλέβια ένεση, ή ενδομυϊκή ένεση, ή "σνίφαραν" "μυτιές", ή την "έπιναν καπνιστή".
Επειδή η ηρωίνη ήταν από την παραγωγή στην κατανάλωση, ήταν πολύ υψηλής καθαρότητας και περιεκτικότητας, και, ταυτόχρονα, πολύ χαμηλού κόστους.
Έτσι οι στρατιώτες έκαναν κάτι πολύ απλό : Έβαζαν μια ποσότητα σκόνης πάνω στους μύες του χεριού τους, στο βραχίονα ή στο μπράτσο, το έτριβαν με δύναμη, η σκόνη περνούσε από τους πόρους του δέρματος ... και αυτό ήταν, "την άκουγαν".
Το σύνδρομο στέρησης, όμως, ήταν πανομοιότυπο με το αντίστοιχο όλων των άλλων.
Μ' άλλα λόγια, η "χαρμάνα" είναι ίδια για όλους, ανεξάρτητα από τον τρόπο χρήσης - εξαρτάται, βέβαια από τις ποσότητες που χρησιμοποιούνται, από τη συχνότητα, τη διάρκεια και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του χρήστη.

C. ΜΥΘΟΣ ΤΡΙΤΟΣ :
"ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΟΠΙΟΥΧΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΕΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ"

Η κορωνίδα των παραμυθιών, κατά τη γνώμη μας.

Σύμφωνα με κυβερνητικές έρευνες των Η.Π.Α. με αντικείμενο τους βετεράνους του πολέμου του Βιετνάμ, οι οποίες επιβεβαιώθηκαν και με άλλες αντίστοιχες του Επιτελείου, ο αριθμός των στρατιωτών οι οποίοι γύρισαν στις Η.Π.Α. εξαρτημένοι από την ηρωίνη, ανέρχονταν στις 80.000. Από αυτούς, μόνο ένα 10% ( 8.000 άνθρωποι ) εξακολούθησαν να χρησιμοποιούν ηρωίνη, συστηματικά, πίσω στην πατρίδα. Το υπόλοιπο 90% ( σχεδόν 72.000 άνθρωποι) κατόρθωσαν να απεξαρτηθούν χωρίς καμιά βοήθεια.
Μ' άλλα λόγια, η πρέζα δεν καταλήγει πάντοτε στη φυλακή ή στο θάνατο. Υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις.
Το γεγονός αυτό επέφερε, κυριολεκτικά, σοκ στους, μέχρι εκείνη τη χρονική στιγμή, "ειδικούς επί των εξαρτήσεων".
Ο λόγος ; Προφανής ...

D. ΜΥΘΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ :
"ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ "ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ", ΚΑΝΕΙΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΕ ΝΑ ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΕΙ".
Προφανώς, όλοι καταλαβαίνουν ποιοι ισχυρίζονται τέτοια πράγματα, για ποιους μιλάμε :
Μιλάμε για τους επαγγελματίες "θεραπευτές" τύπου Daytop-Ιθάκη και Synanon, τους πράκτορες της D.E.A. , τους ψυχομπάτσους, τους ανθρωποφύλακες στις φυλακές, τους πολέμιους της μεθαδόνης, τους δαιμονολόγους της καταστολής, τους επωφελούμενους από την απαγόρευση και την "μαύρη αγορά" των παράνομων ουσιών, και όλους όσους εξασφαλίζουν το παντεσπάνι και τα πλούτη τους μόνο και μόνο επειδή έχουν λόγο στο λεγόμενο "πρόβλημα των ναρκωτικών".

Δηλαδή, στην συγκεκριμένη στιγμή, στια τέλη της δεκαετίας του '60 – αρχές της δεκαετίας του '70, οι Αμερικάνοι με την αυστηρότερη αντιναρκωτική νομοθεσία, τον πολυανθρωπότερο και πλέον σύγχρονο μηχανισμό δίωξης των ναρκωτικών και τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό για τον "πόλεμο κατά των ναρκωτικών", είδαν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων να "φτύνουν" ολόκληρο το αντι-ναρκωτικό οικοδόμημά τους ... και να βγαίνουν "καθαροί" μόνοι τους.
Μ' άλλα λόγια, η εξάρτηση δεν είναι ούτε ισόβια κάθειρξη, ούτε θανατική καταδίκη – ούτε αποκλειστική υπόθεση των "στεγνών" προγραμμάτων...
... αλλά, επίσης, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΑΓΟΡΑΣ.

E. ΜΥΘΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ :
"ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΒΑΣΤΑΚΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ".
Οι στρατιώτες στο Βιετνάμ πλήρωναν λίγα δολάρια για ένα γραμμάριο ηρωίνης καθαρότητας έως και 90%.
Όταν επέστρεφαν στις Η.Π.Α. πλήρωναν σχεδόν 100 δολάρια για ένα γραμμάριο ηρωίνης καθαρότητας 5%, στην καλύτερη περίπτωση.
Κατά την δεκαετία του '50, στις Η.Π.Α., η πολιτική θεραπείας των εξαρτημένων από την ηρωίνη ήταν ο εγκλεισμός τους σε ψυχιατρεία για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και η ταυτόχρονη χορήγηση ψυχοφαρμάκων. Σύντομα αποδείχθηκε ότι η πολιτική αυτή είχε τεράστιο οικονομικό κόστος και πολύ φτωχά αποτελέσματα.
Στις αρχές της δεκαετίας του '60, εφαρμόστηκαν "στεγνές" "ψυχοθεραπευτικές" μέθοδοι. Οι υπεύθυνοι απεφάνθησαν, τότε, πως υπήρχαν κάποια θετικά αποτελέσματα, αλλά και δυο σοβαρά μειονεκτήματα : Τα προγράμματα αυτά κόστιζαν πολύ και η διάρκειά τους έπρεπε να είναι εξαιρετικά μεγάλη – τουλάχιστον δυο χρόνια.
Έτσι, το 1963, προωθήθηκε για πρώτη φορά η εφαρμογή προγραμμάτων υποκατάστασης με μεθαδόνη στους εξαρτημένους από την ηρωίνη, δια μέσου ειδικών υπηρεσιών.
Υπολογίστηκε, τότε, πως ένας εξαρτημένος χρήστης ηρωίνης κόστιζε 30.000 δολάρια το χρόνο ( διαρρήξεις, βλάβες ξένων περιουσιών, μη συμμετοχή στην παραγωγική διαδικασία ), ενώ ένας χρήστης ενταγμένος σε πρόγραμμα μεθαδόνης κόστιζε μόνο 1.300 δολάρια το χρόνο, σε τιμές της δεκαετίας του '60.
Συγκριτικά, θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το κόστος συντήρησης κάθε κρατούμενου στις φυλακές των Η.Π.Α. είναι 50.000 δολάρια το χρόνο, ενώ το κόστος ενός φοιτητή π.χ. στο Harvard είναι 17.000 δολάρια το χρόνο, σε τιμές της δεκαετίας του '90.
Πληροφοριακά, στην Ευρώπη, η εφαρμογή προγραμμάτων υποκατάστασης με μεθαδόνη ξεκίνησε στη Μεγάλη Βρετανία το 1967, ακολούθησαν οι υπόλοιπες χώρες με τελευταίες, χρονικά, τη Γερμανία το 1987 και το Λουξεμβούργο το 1989.
Στην Ελλάδα, ξεκίνησαν το 1996, "πιλοτικά" και ακόμη και το 2004, "πιλοτικά" παραμένουν.
Η πιο πρόσφατη εκτίμηση για το κόστος της μεθαδόνης είναι 10 σεντς του δολαρίου, ανά ημέρα και ανά χρήστη, δηλαδή λιγότερο από 40 δραχμές ή 12 λεπτά του euro.
Μ' άλλα λόγια, με το σημερινό καθεστώς αυστηρής απαγόρευσης, άγριας καταστολής, απάνθρωπης δίωξης των χρηστών και, βεβαίως, διατήρησης της μαύρης αγοράς, τα (ναρκω)-κέρδη των "αξιοσέβαστων" κυκλωμάτων που εμπλέκονται στο "πρόβλημα των ναρκωτικών" θα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, όπως με γεωμετρική πρόοδο, επίσης, θα αυξάνονται και οι "λίστες θανάτου" , και οι καταστροφές οικογενειών ...
... ενώ, αν επεκτείνονταν τα προγράμματα υποκατάστασης με μεθαδόνη ή αν δημιουργούνταν προγράμματα ελεγχόμενης χορήγησης των ίδιων των οπιούχων, το "κόστος για την κοινωνία" από την ύπαρξη εξαρτημένων, ακόμη και ψυχρά λογιστικά αν το δει κάποιος, θα ήταν και αμελητέο οικονομικά, και θα έσωζε ζωές.

_____________________________________________________________________


V. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙI -

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣ ΚΑΘΕ @ΡΙΣΤΕΡΟ και ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΗ:

ΑΝ ΟΙ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ, ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΟΥΜΕ ΜΕ ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ;;;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ ΔΡΑΣΗΣ;;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ;

Αν το πρόβλημα της εξάρτησης είναι πολιτικό πρόβλημα, τότε και η απάντηση σε αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να είναι πολιτικής φύσεως. Αμφισβήτηση και κινητοποίηση.
Αν το πρόβλημα της εξάρτησης είναι ψυχολογικό πρόβλημα, τότε και η λύση θα προέλθει με τη διάγνωση και τη "θεραπεία"...
Αν είναι οργανικό ...
Αν είναι βιολογικό ...
Αν είναι φυσικό, εκ της φύσεως ...
Αν είναι χημικό ...
Αν είναι ιατρικό ...
Αν είναι πνευματικό ή διανοητικό ...
Αν είναι ηθικό ...
Αν είναι θέμα κουλτούρας ή νοοτροπίας ...
Αν είναι θέμα ιδεολογίας ...
Πάντως, δεν είναι αστυνομικής φύσεως ...
... ή δικαστικής φύσεως
... ή νομοθετικής εξουσίας ...
Βλέπετε, δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη "κοινωνικό" πρόβλημα ...
... διότι ...

Ας απαντήσει -και, κυρίως- ας πράξει- ο καθένας και η καθεμία από εμάς, κατά συνείδηση.

[Σ.Σ.: Συνεχίζεται ...]

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας.

Κυριακή 01 Φεβρουαρίου 2004.

ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΒΛΑΒΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΗΡΩΙΝΗΣ
HARM REDUCTION COALITION - GREECE

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

"Λίστες θανάτου", όπως λέγονται στην πιάτσα, είναι οι λίστες όσων περιμένουν να ενταχθούν στα προγράμματα μεθαδόνης, εδώ στην Ελλάδα. Κάθε τόσο, κάποια ονόματα σβήνονται από τον κατάλογο αυτό, επειδή πεθαίνουν.

"Καπνιστή" = "Το κυνήγι του Δράκου" = "Chasing the Dragon"

D.E.A. = Drug Enforcement Agency = Υπηρεσία Εφαρμογής Νόμων περί Ναρκωτικών των Η.Π.Α.